WNIEBOWZIĘCIE

Tuliłaś mnie najsłodziej

Wiodłaś za rękę

Chroniłaś płaszczem

Podnosiłaś z kolan zdrapanych

Czuwałaś przy mnie, gdy było trzeba

Szukałaś i znajdywałaś, nie pytałaś: dlaczego?

Czytałaś moje dni - sercem

Wiedziałaś dokąd idę i skąd powracam

Nie widziałem niczego, poza uśmiechem

w radości i bólu

Potrzebowałem Cię, jak ptak powietrza żąda

by żyć i być spełnionym

Byłaś – zawsze.

A teraz smutno mi, bez Ciebie

choć pięknie tu grają, wprost anielsko!

Przyjdź!