Nachalność niechcianych spraw
ściga mnie nieubłaganie
prowokując do ucieczek
w równoległe światy
mojej wyobraźni

wracając rozglądam się uważnie
lecz one warują nieopodal
gotowe mnie dopaść
nieubłaganie podążając
moim śladem

kiedy mnie osaczają
w uliczce bez wyjścia
z rezygnacja
zabieram się
do ich załatwiania

***
Dział: Dialogi wewnętrzne
***
Zbigniew Małecki

zagłębiając się
w mroczne labirynty przemysleń
spotkałem zaniedbaną
prawdę o sobie samym

zabiedzona siedziała
w mrocznym tunelu niewiary
we własną wartość
popłakując nad swoją dolą

chciałem ją wyprowadzić
na świeże powietrze
ale zabrakło mi sił
wróciłem więc sam

z desperacją
spojrzałem w lustro
nie zobaczyłem nic
pod wieloletnią warstwą kurzu

***
Dział: Dialogi wewnętrzne
***
Zbigniew Małecki

Litościwe dusze
mają miękie serce
i ciepłe spojrzenie

wypatrzą
ukrywane cierpienie
bo nie jest im ono obce

idą przez życie
cicho i na palcach
aby nikogo nie spłoszyć

nie są odporne
na arogancje współczesności
cierpią za tych którzy nie mogą krzyczeć

nie proszą nikogo o pomoc
same dają z siebie
wszystko z litości

potrzebują odrobiny współczucia
i serdecznego przytulenia
aby czuć że są potrzebne

***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

szczerość jest luksusem
na który mogą sobie pozwolić
tylko ci co kochają prawdę

dla pozostałych jest nieosiągalna
chociaż bardzo się starają
żeby ich „prawda” wyglądała prawdziwie

***
Dział: Rozważania
***
Zbigniew Małecki

tylko Ty
malujesz
słoneczne desenie
na szlaku
mojego zafascynowania
naturą
pozwalając chmurom
wybrzuszać się
komicznie
a łzy deszczu
oczyszczają
nieskazitelność
Twojego dzieła

***
Dział: Wiara
***
Zbigniew Małecki

Z desperacją rzucił na płótno
kolejną wiązkę myśli
czując głód całym ciałem
to była ostatnia szansa

pragnął z całej duszy
złapać w swoje ramiona
tę jedną jedyną ostatnią
szansę na niebo na ziemi

ślepcom pokazując dzieło
akt ostatniego oddechu tworzenia
z nadzieją czekał
myśląc tylko o tej jednej ostatniej

na koniec zrezygnowany
targnął się na swoje życie
nie wiedząc o wartości dzieł
które zostawił za sobą

***
Dział: Sztuka
***
Zbigniew Małecki

Zaufałaś mi
nie wiedząc
co przyniesie jutro

objęłaś ramionami
oddając się
w niewolę uczuć

nasze myśli
przenikają się
wzajemnie

zaufałem ci
nie wiedząc
co przyniesie jutro . . .

***
Dział: Liryki
***
Zbigniew Małecki

Na rogu szewskiej i rynku
słychać go było z daleka
jego skrzypiec melodie
znała nawet bezpieka

grał piękne melodie przechodniom
których nie widział
kiedyś szedłem z pośpiechem
niosąc wiadomość studentom

nie idź tamtędy bezpieka
szepnął i zagrał parlando
w kocioł mnie nie złapali
choć gonili mnie długo

do dziś to wspominam
i jego wielką zasługę

***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

Kiedy przenikam zasłonę ciemności
i widzę prawdę w całej nagości
zgroza swym zimnem ogarnia duszę
muszę wykrzyczeć po prostu muszę

życie przecieka w codziennej walce
zło dziś przeważa na życia szalce
wszyscy się zbroją wojny zamachy
śmierć i zniszczenie – życiwe krachy

podczas gdy każdy ma jedno życie
ileś tam minut sami sprawdzicie
po co marnować każdą sekundę
na coś co nie zjem gdy kiedyś umrę

dlaczego zamiast używać broni
nie pójść do lasu z laseczką w dłoni
podziwiać życie w bujności swojej
lepsze to zamiast ciągle się zbroić

***
Dział: Rozważania
***
Zbigniew Małecki

Po co ciągle gadać
przecież dzieci wiedzą
lepiej znają źródła
za internetu miedzą

po co orła uczyć
kiedy wie już tyle
nagle prądu nie ma
a w głowie motyle

***
Dział: Rozważania
***
Zbigniew Małecki