Królują zimno,

śniegi i deszcze.

Marzenia marzną

gdzieś na przystanku.

Chciałbym krzyknąć:

co czeka jeszcze?

Dobrze, że jest wspólna kawa

o poranku.

Twój uśmiech

mroźny wiatr i smutek

pokona.

Czerpię z niego radość

pełnymi garściami.

Śnieżna chmura

zatrzymała się

zdziwiona.

Bo nadal jest ciepło

między nami.

Nie patrzę więc więcej

na stan niepogody.

Prawdziwe szczęście

jest w drugim człowieku.

Coraz bardziej

jestem Ciebie głodny.

Nie zmieni zła aura tego,

co mnie w Tobie urzekło.

Oskar Wizard