Tobie pokłon oddaję
Najwyższa Mądrości
która objawiasz się
w dziełach stworzenia
pochylam się nisko
nad źdźbłem trawy
i przed nieskończonym
majestatem kosmosu
przed Tobą składam
pomnażany talent
który - jak wszystko
od Ciebie otrzymałem
wybacz mi spóźnienie
do betlejemskiej groty
ale zagubiłem się
w labiryncie czasu
Izrael, październik 1994
Autor: Don Adalberto
Fotografia: Don Adalberto
na Nowy Rok
między ludźmi
sobie życzliwymi
jak sztuczne ognie
rozbłyskują z hukiem
wyszukane życzenia
a ja w cichości serca
życzę wszystkim ludziom
na całym świecie
tym znanym i nieznanym
więcej miłości i pokoju
i jak najmniej cierpienia
Autor: Don Adalberto
Nowy Rok
spieszy ku nam
po wodzie
po lodzie
w zimowej zawiei
z pełnym sakwojażem
niepewności
- komu śmiech?
komu szczęście?
komu łzy?
(dla kogo będzie on ostatnim?)
i nie masz wyjścia
chcesz czy nie
musisz go przyjąć
...z mirażem nadziei
Autor: Don Adalberto
o północy Nowy Rok rozświetla niebo
bukietami roziskrzonych fajerwerków
w huku wystrzałów płyną radosne życzenia
tylko spłoszone zwierzęta drżą ze strachu
w Uroczystość Objawienia Pańskiego
snują się korowody Trzech Króli
styczeń przysiadł w szopce na sianku
i razem z aniołami kolędy wyśpiewuje
Autor: Don Adalberto
łagodny
zmierzch
otula
zimowe
pejzaże
zapach
świerku
napełnia
domowe
świątynie
płoną serca
na ołtarzu
pojednania
spływa
cicho
łza
do kielicha
oczyszczenia
a opłatek drży
jak dziecko
położone na sianie
- ukazał się na ziemi znak czasu
zasiądźmy zatem do wieczerzy
przemiany
i niech wigilia zawsze w nas trwa
Autor: Don Adalberto
P.s. Wszystkim miłośnikom poezji życzę
wspaniałych przeżyć, które niosą ze sobą
święta Bożego Narodzenia.
