Nie bój się niczego
usiądę przy Tobie
otulę skrzydłami ramion
ukołyszę słodko Ciebie
Nie bój się niczego
nawet gdy gwiazdy
całkiem zbledną
a słońce nie świeci
w mroku deszczu
podczas zamieci
Choćbyś się zmieniła
nie do poznania
będę przy Tobie
gdy dogasa świeczka
Kazimierz Surzyn
Ubogiej rodzinie spłonął dom
a obok rozłożysta willa stoi
tam siecze wizja biedy srogiej
tu wizerunek bogactwem poi
Córka umarła w biednej rodzinie
biały aniołek z niebieskim okiem
daje nam z niebios zaproszenie
tam każdy człowiek jest człowiekiem
Na wiosnę w zieleni zmarła matka
kiedyś ruchliwa pełna pasji życia
dzisiaj chłonie jej uschnięte ciało
nasza ziemia przyrody rodzicielka
Płacze ojciec nad nieszczęściem
sam jeden na Bożym świecie
wnet porwany zawieruchy pędem
tam gdzie córka żona radość
Teraz wiodą cudne rajskie życie
nie ma nieszczęść łez goryczy
przeszły ziemskich dni zamiecie
O tych co na ziemi bez serca byli
i będącym w potrzebie nie pomogli
tutaj w wieczności nikt nie słyszał
oni tylko na ziemi funkcjonowali
zagubili szczęście bezpowrotnie
nie ma po nich śladu gdzie zaginęli
Kazimierz Surzyn
Autentyczne życie
potrzebuje czasu
tyleż samo cierpliwości
nie chce pośpiechu
jak te chwasty
rosnące na akord
na łąkach i polach
Zwolnij odpocznij
przejrzyj na oczy
spojrzeniem obejmij
śliczną naturę
pomyśl kim jesteś
czy dobrze wybrałeś
a może coś zmienisz
raduj się drobnymi
sprawami uniesieniami
bo to twój świat
złap oddech przeżywaj
pracuj wyobraźnią
Skończ z bylejakością
nigdy nie pozwól
aby pośpiech
ciebie zniszczył
ograbił z wartości
i tak na końcu drogi
czeka nas grób
wierzę że coś więcej -
spoglądam w niebo
Kazimierz Surzyn
Ksiądz Józef Jamróz proboszcz kanonik
cudnej ziemi zagórzańskiej męczennik
z autentyczną wiarą z naukami Ewangelii
z łukiem tryumfalnym pokoju w aureoli
Z kromką razowego chleba dla ubogich
ulubieniec dzieci i młodzieży mu drogich
z zapowiedzią wysp raju dla człowieka
dobrem uratował niejednego grzesznika
Z bystrym okiem proroczej sprawiedliwości
z sercem pełnym największej miłości
z uszami co słyszały o każdej potrzebie
z rękami co pływały w miłosierdziu oceanie
Z ramionami skorymi do wielkiej czułości
Najwyższemu Bogu dozgonnej służebności
teraz jest z laurem oliwkowym zwycięstwa
z chwalebną tarczą ponadziemskiego męstwa
Tyś radość w duszach ludziom zawsze rozdawał
piękne owocne ziarna na ziemi co dnia zasiewał
Tyś nieba z doczesności i umęczenia dumą
Tyś Edenu po wieki najprawdziwszą ozdobą
Kazimierz Surzyn
( Wiersz został nagrodzony I nagrodą na Międzynarodowym Konkursie
Poetyckim i Literackim " O autentyczną wiarę" i " O ludzkie serce człowieka"
w Mszanie Dolnej, 20 października 2019 roku).
Wiersz upamiętnia Ks. Kan. Józefa Jamroza, który poniósł śmierć męczeńską -
został zamordowany w nocy z 10/ 11 grudnia 2001 roku w Jelczu Laskowicach
w diecezji wrocławskiej na plebanii, którą okradziono i podpalono , a następnie
zbezczeszczono zwłoki zamordowanego Kapłana.
W wygodnych butach
drogę życia przejdę
jeszcze będę błądził
ale do celu dojdę
Każdy doświadcza
czasem z głupoty
albo z niewiedzy
posiada kłopoty
Doświadczenie uczy
rozpoznawać błędy
które niesie życie
i poskramiać zapędy
Wielka szkoła życia
zwiększa mądrość
pożycia w rodzinie
dając wierną miłość
Kazimierz Surzyn
