Jeśli pomnik Starego Marycha by ożył.
Marych by rowerem jeździł.
Do ludzi wciąż by blubry mówił.
Lecz wuchta wiary nie zna poznańskiej gwary!
Więc ciągle by szedł komuś na nerwy.
Niektórzy chichrali by się z niego.
Na placu Wiosny Ludów chcemy Marycha stojącego.