zastąpiła
świadomość
zadawalasz się
chwilą jak okruchami
czegoś większego
zamiast sięgnąć
po cały kawałek
po co ten pośpiech
byle do przodu
zamiast
cierpliwie
zajrzeć głębiej
poczuć smak
niezwykłości
istnienia drugiego człowieka
delektować się
pięknem harmonii istnienia
niepowtarzalność poznania
zamieniasz
na okruchy płycizn
w pośpiechu zaliczając
nie wiesz co tracisz
***
Dział: Rozważania
***
Zbigniew Małecki