Niezadowolona staje się nieznośnie,
Trzeszczy groźnie, coraz głośniej,
Jakby świat wydawał się jej żałosny.
Ta na latarni zdaje się odważna,
Wrzaskiem zaprowadzić porządek próbuje,
Głośno kracze, rozglądając się dookoła,
Świat niemal cały zdobyć jest gotowa.