W górach sławiących Twoją Boże wielkość

i bezinteresowną do ludzi miłość.

W strumyku wijącym się namiętnie

jak wąż wokół skał. 

We wschodach i zachodach słońca

wśród czerwono żółto różanych

rzeźb obłoków wiszących na niebie.

W szmaragdowej wodzie rzeki

nucącej w uniesieniach fal.

W koniku polnym skaczącym po łące 

jak sportowiec w płotkarskim biegu.

W płatkach róż co pachną

w nas w dzień i w noc

których kolce już nie ranią.

W zielonych kapeluszach drzew na wiosnę.

W lecie co przykryło okolice pawimi piórami

i błyszczy jak korona złotymi promieniami.

W kolorowym sznurze ogrodowych kwiatów

podobnych do pierścieni na palcach kobiety. 

W koralach jarzębiny co są jak dziesiątki różańca.

W barwnych strojach jesieni

jak modelek na wybiegu.

W kunsztownej gałązce jodły

przystrojonej ariami śpiewanymi przez ptaki

niczym diwy na noworocznym koncercie

soplami lodu i gwiazdkami mrozu. 

W oceanie łask od Ciebie doznanych.

W miłości człowieka do człowieka.

Pasją jest żyć.

Kazimierz Surzyn