Rybak nadziei

Bardzo mi się podoba wiersz. Jest dosyć długi, ale nie nudzi jego czytanie. Ciekawa historia ogólnie. Ostatnia zwrotka przypomniała mi "Latarnika" i biednego Skawińskiego, który zaczytany zapomniał zapalić latarni.... i co wtedy?

Pozdrawiam Kamilu . Chodzi tu bardziej o ufność . To nie perspektywa zapalania latarni ale kierowania się w jej stronę . Zapytam Cię czy w dzień nie ma gwiazd na niebie , albo w pochmurną noc ? Wszystko zależy od uwierzenia że chociaż umysł sytuacja ludzie itp . zawodzą to mam pewność że to chwilowe trudności .Po to tu w końcu jesteśmy . Doświadczać tego świata i nie zawsze jest to poruszanie się w miłości . To było by za proste. Tak jest i z latarnią , mimo mgły na pewno światło jej doprowadzi nas bezpiecznie do brzegu. Mgła w końcu opadnie. Byłem wiele razy na "krawędzi" . Ktoś napisał co nas nie zabije to .... ja dopiszę nawet jak nas zabije to co? Pewne rzeczy są nieuniknione więc lepiej pogodzić się z nimi niż żyć w manipulacji strachu i niepewności . Ludzie tak szybko tracą nadzieję bo iluzja życia codziennego powtarza w kółko nie warto , poddaj się , nie dasz rady . Wtedy zostaje światło które tli się w sercu , trzeba tylko zaufać .
"Jakże wdzięczni są ludzie za okruch miłości. Weźcie ten okruch, podzielcie go na pół i dajcie komuś następnemu.

Wielu ludzi na tym świecie żyje bez skrawka miłości. Być zatem tymi, którzy "handlują" takimi skrawkami miłości, jak "handlarze starzyzną". Wiedzieć, że jest to tylko takie przebranie. Jesteście Królami w przebraniu. Macie skrzynię skarbów, wypełnioną bajecznymi klejnotami. Te klejnoty nazywają się miłością. Bóg, obdarza ludzi miłością, ponieważ znajduje radość w obdarzaniu ludzi miłością.Pamiętając o tym że jest się wybranym by nią innych obdarzać . " Taki cytat znalazłem . Pozdro

Szczególną uwagę zwróciłem na ostatnie wersy wiersza - odnajdę i zamieszczę, dawno temu napisany, krótki tekst o zbieżnej tematyce.
Pozdrawiam.