świat dookoła
kręci się w szalonym pędzie
mijają dni
a każdy jest inny
czasem czuję
że nie nadążam
już
za zmiennymi porami roku
wszystko się zmienia
w dynamicznym
odgłosie
tykających bezustannie
zegarów
i tylko jedno
jest stałe
moje pragnienie
Ciebie
Oskar Wizard
uwielbiam
gdy porankiem
przychodzisz
tanecznym krokiem
ubrana tylko w poezję
jak dobrą wróżbę
traktuję
zdejmowane
z drżącego podnieceniem
ciała
wers za wersem
przytulam
mocno
nagą prawdę
o smaku pocałunków
którymi
próbuję ponownie ubrać
twoją
zachwycającą
poezję
ciała
i duszy
Oskar Wizard
przy tobie
myśli ukwiecone róż dywanem
w pamięci niezapominajek
mój sens istnienia
gdy widzę twój uśmiech
słońce wstępuje na niebo
tak bliskie raju
i tylko w twojej bliskości
może rozkwitać wiosna
nadzieją
nie odchodź
gdyż róże zwiędną
z tęsknoty
z całą pewnością
Oskar Wizard
Napisz do mnie
o wczorajszym
porzuconym śnie
tak bliskim spełnienia
deszczu we wszystkich
odcieniach szarości
nieprzytulonej bliskości
o poranku
pochmurnym
gwiazdach gasnących
w ciszy wieczoru
rozstajach dróg
gubiących nadzieję
i cieple kominka
który mogę
rozpalić dla Ciebie
jeśli tylko zechcesz
Oskar Wizard
Moje wersy dla Ciebie
ozdabiam miodem zachwytu
i perłami tęsknoty
Nasze
kocham nad życie
wzruszyłoby
nawet Anioły Miłości
A przecież
w tej uroczej
melodii serc
nie zabrzmiał
nawet jeden pocałunek
Bądź dla mnie
uczuć
ognistą czerwienią
Oskar Wizard
Delikatnie
dotykam nieba.
W przestrzeni słów
szukam sensu.
Przekaraczam bariery
twych myśli...
Serca dążącego
ku szczęściu.
Pośród ścian
zwykłej codzienności...
Rozkwita
przestrzeń zrozumienia...
Tej właśnie
niebiańskiej czułości...
Która życie
w lepsze odmienia.
Uśmiechem tęczę pomaluję.
Tym otrzymanym
dziś od Ciebie.
Wiesz przecież
czego potrzebuję.
Najmilszej mi gwiazdy
na niebie.
Oskar Wizard
Być może była noc
Na skraju wiosennego nastroju
Wiatr nucił poezję
Przyjazną zakochanym
Pełną nadziei
i wzruszeń
Być może była noc
Na skraju porannego brzasku
Serce zamarło w oczekiwaniu
na szczęście
Niestety
Ostatni bukiet słów
od Ciebie
nie miał
czerwonej wstążeczki
Oskar Wizard
W świecie
wypełnionym doskonałością...
Tam, gdzie wszystko jest
jak z mydlanej opery...
Nie ucieszysz się
prawdziwą przyjaźnią, miłością...
Bo też obraz
tego świata
jest całkiem nieszczery.
Cóż znaczy przyjaźń,
bez wsparcia
w godzinie próby?
Jaka to miłość
pozbawiona tęsknoty?
Świat idealny,
to miraż zgubny!
Na niego
wcale nie mam ochoty.
Wypada wprawdzie mówić
doskonałe komplementy...
Przyjaźń też
na wspaniałych słowach
się wspiera.
Lecz nikt z nas
naprawdę nie jest święty...
Niech będzie to historia
piękna
lecz szczera.
Oskar Wizard
Chciałbym
wyzwolić się Pani
spod Twojego uroku.
Namalować wyobraźnią sny
o wolności.
Już zawsze samotnie
kłaść się
o zmroku.
Pragnę zapomnieć
jakie jest imię
Miłości.
Chciałbym zachłannie
uciec z rozkosznej niewoli.
Mieć wolne od marzeń,
gdy naszą oazę zostawię.
Zapomnieć
na zawsze
jak zazdrość boli.
Niestety,
Miła Pani,
ja...
nie potrafię!
Oskar Wizard
twoje słowa
na przekór wróżbom
wyciszają krzyk duszy
dając ukojenie
twoje usta
wbrew rozsądkowi
szepcząc wytrwale
moje imię
przytulają sny
urokiem
twoje spojrzenie
przeczące niewinności
pozwala zanurzać się
w praźródle
wszelkiej rozkoszy
chciałbym
utonąć w tobie
na zawsze
Oskar Wizard
Podaruję ci skarbie
czerwoną szminkę.
I sukienkę podaruję
tego koloru.
Chcę zobaczyć
rozkoszną minkę.
Czerwień będzie królowała
tego wieczoru.
Pragnę abyś wargami
moje usta
wyszminkowała.
A jeszcze lepiej,
aby to było
całe ciało.
Czerwień sukienki
długo rozbierała...
Bo namiętności
zawsze za mało.
Oskar Wizard
Tak bardzo Cię lubię
nie wiesz nawet
jak mocno
a że jestem skryty
i znajomym uprzejmy
czasem zbytnio milczę
spotykamy się
dniem upalnym
i porą nocną
ile razem tęczy na niebie
i gwiazd widzieliśmy nie zliczę
ile wspólnych marzeń
i snów najpiękniejszych
śniliśmy
potem kawką poranną
osładzaliśmy poranek uroczy
tak różni
tak bliscy
tak bardzo się zżyliśmy
że wszędzie widzę
uroczy Twój wzrok
Twoje piękne oczy
Oskar Wizard
Bezbrzeżny ocean
fotografii i słów...
Na nim laptopy
płyną jak dumne żaglowce.
Na wirtualnym niebie
stada cyfrowych aniołów.
W głębinach demony
budzące emocje.
Rodzą się uczucia
wśród wysp wirtualnych.
Niejedna syrenka
odnajdzie tu
swojego satyra.
Pełno tu historii
wielkich lub banalnych...
Serwerami mkniemy,
ty i ja...
Chcesz coś mi powiedzieć,
słyszę klawiatury szelest.
Może uszczypnąć
lub napisać coś miłego?
Jakie to dziwne,
nie ma tu życia
a jednak jest!
Jesteśmy blisko
raju elektronicznego?
Oskar Wizard
Pragnę cię zawsze,
wśród czterech pór roku.
Ciało przyciąga jak magnes
rozkosznym widokiem.
Dusza podnieca,
gdyż pełna jest uroku.
Połączmy pragnienia
wieczornym mrokiem.
Rozpalimy gwiazdy
drżącą namiętnie ekstazą.
Pozwól pocałunkami
odzyskać znów natchnienie.
Dłonie niech zachłannie
pieszczą i gładzą!
Jakże miłe jest wspólne
wśród pościeli
błądzenie!
Oskar Wizard
Jam Jamioł Twój!
Witaj pod moimi skrzydłami.
Nie słuchaj innych ,
żaden zbój!
Otoczę Cię
rozkosznymi poezjami!
Możesz wszystko zyskać,
niczego nie stracić!
Nawet gdy wkurzam,
pobudzam do działania!
Przy mnie
będziesz się
uczuciami bogacić...
Jeśli zechcesz,
nauczę sztuki kochania.
Będę trwać przy Tobie
aż do nienawiści
albo ekstazy...
Uwierz,
że to Ty
o efekcie zadecydujesz!
Bo coś najpiękniejszego
może nam się przydarzyć...
Czy już mnie,
tak jak ja Ciebie,
miłujesz?
;)
Oskar Wizard
to takie proste
wystarczy wykonać pierwszy krok
zamienić więzy
krępujące szczęście
w skrzydła zwycięstwa
aby odnieść sukces
wcale nie
po pierwszym kroku
przestraszysz się zapewne
własnej odwagi
świat nadal będzie
wczorajszy
a jutro
niedopowiedziane
zabraknie wytrwałości
która spłonie w ogniu
słomianego zapału
to sprzężenie zwrotne
trudno zmienić przyzwyczajenia
sposób myślenia
najtrudniej zawsze
jest zmienić siebie
może więc
odłóż skrzydła
zamień je na schody
wspinaj się powoli
lecz systematycznie
aż do celu
każda przemiana
wymaga wysiłku
wytrwałości
i czasu
prawdziwa przemiana
widoczna jest
dopiero
na szczycie piramidy
zwanej
determinacją
Oskar Wizard
Gwiazdy ci będą
świadkami marzenia.
A każda zna
inną historię miłosną.
Niech nigdy
nie zabraknie
już przytulenia.
Miodem otulę serce,
a myśli wiosną.
W sny wplotę
zamęt uroczy.
Roziskrzę namiętnością
twoje spojrzenie.
Połączą się usta
dzisiejszej nocy.
Pragnienia okryje
rozkoszne spełnienie.
Kochać wypada
zawsze za bardzo.
Najpiękniej,
gdy uczucie
jest odwzajemnione.
A jeśli nie,
to także warto!
Pokochaj też
moje serce,
tak uczuć spragnione.
Oskar Wizard
lubię ciepło twoich dłoni
zwłaszcza
wieczorem
pomiędzy
wczoraj i jutrem
gdy nadzieja
rozkwita
gwiezdnym pyłem
lub gaśnie
pośród snów
niespełnionych
lubię ciepło twoich dłoni
gładzących moje
wzruszenia
natchnienia
i niepokój
są balsamem
na wszelkie
zawirowania
w życiu
uwielbiam
twój dotyk
będący obietnicą
szczęścia
i nadzieją
że wszystko
jednak
ma jakiś
sens
Oskar Wizard
Dlaczego niektórzy
szczęście mają?
Inni zaś ani pół grama?
Dlaczego są kochani
i sami wciąż kochają?
Czemu on jest samotny
a ona sama?
Pytań wciąż będzie więcej
niż odpowiedzi...
Lecz wszystkie
mądre książki
na to wskazują...
Że szczęście
w sercu
się mieści.
Zwyciężają ci,
którzy je
poczują.
Kto żyje przeszłością,
nie będzie kochany.
Lubimy tych,
których myśl
przyszłość zdobywa.
Wiem już,
że czeka mnie
los wspaniały!
Bo lubię
wśród takich jak ty
optymistów
przebywać.
Oskar Wizard
westchnieniem serca
koloruję dzisiejsze niebo
mam dłonie
głodne twojego przyzwolenia
ramionom
nadaję rytm
skrzydeł rwących się
do lotu
tam
gdzie zechcesz
spotkać mnie
i szczęście
wzbudzony twoim pięknem
uwalniam marzenia
z różanego raju
aby padły
w zachwycie
u twoich
stóp
i ponownie rozkwitły
Oskar Wizard