W świecie

wypełnionym doskonałością...

Tam, gdzie wszystko jest

jak z mydlanej opery...

Nie ucieszysz się

prawdziwą przyjaźnią, miłością...

Bo też obraz

tego świata

jest całkiem nieszczery.

Cóż znaczy przyjaźń,

bez wsparcia

w godzinie próby?

Jaka to miłość

pozbawiona tęsknoty?

Świat idealny,

to miraż zgubny!

Na niego

wcale nie mam ochoty.

Wypada wprawdzie mówić

doskonałe komplementy...

Przyjaźń też

na wspaniałych słowach

się wspiera.

Lecz nikt z nas

naprawdę nie jest święty...

Niech będzie to historia

piękna

lecz szczera.

Oskar Wizard

Chciałbym

wyzwolić się Pani

spod Twojego uroku.

Namalować wyobraźnią sny

o wolności.

Już zawsze samotnie

kłaść się

o zmroku.

Pragnę zapomnieć

jakie jest imię

Miłości.

Chciałbym zachłannie

uciec z rozkosznej niewoli.

Mieć wolne od marzeń,

gdy naszą oazę zostawię.

Zapomnieć

na zawsze

jak zazdrość boli.

Niestety,

Miła Pani,

ja...

nie potrafię!

Oskar Wizard

twoje słowa

na przekór wróżbom

wyciszają krzyk duszy

dając ukojenie

twoje usta

wbrew rozsądkowi

szepcząc wytrwale

moje imię

przytulają sny

urokiem

twoje spojrzenie

przeczące niewinności

pozwala zanurzać się

w praźródle

wszelkiej rozkoszy

chciałbym

utonąć w tobie

na zawsze

Oskar Wizard

O to, że mój pies

od trzech lat

ciągnie na luminalu...

Losie przewrotny!...

Nie mam do ciebie żalu.

I o to,

że królik

ma zaburzenia błędnika...

Trudno! Niech sobie w poprzek fika!

Może w końcu

uda mu się

wyjść z choroby?

Jako Królik Wielkanocny,

będzie służył

dla Świąt ozdoby!

Mógłbym jeszcze długo

rozwijać listę moich trosk...

Lecz wolę śmiało

śmiać się losowi

prosto w nos!

I wtedy milknie

złośliwiec zawstydzony!

Pod stołem chrapie pies

z życia zadowolony.

Królik, tuląc się,

słucha bicia mojego serca...

A mnie dusza

na szczęście

się otwiera!

Oskar Wizard

*- Królik po miesiącu leczenia

coraz częściej przyjmuje normalną postawę.

**- Ależ oczywiście, że łatwiej kupić nowego.

Ale czy nie lepiej jest ratować życie

niż wymieniać na nowszy model?

Podaruję ci skarbie

czerwoną szminkę.

I sukienkę podaruję

tego koloru.

Chcę zobaczyć

rozkoszną minkę.

Czerwień będzie królowała

tego wieczoru.

Pragnę abyś wargami

moje usta

wyszminkowała.

A jeszcze lepiej,

aby to było

całe ciało.

Czerwień sukienki

długo rozbierała...

Bo namiętności

zawsze za mało.

Oskar Wizard

Bezbrzeżny ocean

fotografii i słów...

Na nim laptopy

płyną jak dumne żaglowce.

Na wirtualnym niebie

stada cyfrowych aniołów.

W głębinach demony

budzące emocje.

Rodzą się uczucia

wśród wysp wirtualnych.

Niejedna syrenka

odnajdzie tu

swojego satyra.

Pełno tu historii

wielkich lub banalnych...

Serwerami mkniemy,

ty i ja...

Chcesz coś mi powiedzieć,

słyszę klawiatury szelest.

Może uszczypnąć

lub napisać coś miłego?

Jakie to dziwne,

nie ma tu życia

a jednak jest!

Jesteśmy blisko

raju elektronicznego?

Oskar Wizard

Pragnę cię zawsze,

wśród czterech pór roku.

Ciało przyciąga jak magnes

rozkosznym widokiem.

Dusza podnieca,

gdyż pełna jest uroku.

Połączmy pragnienia

wieczornym mrokiem.

Rozpalimy gwiazdy

drżącą namiętnie ekstazą.

Pozwól pocałunkami

odzyskać znów natchnienie.

Dłonie niech zachłannie

pieszczą i gładzą!

Jakże miłe jest wspólne

wśród pościeli

błądzenie!

Oskar Wizard

Jam Jamioł Twój!

Witaj pod moimi skrzydłami.

Nie słuchaj innych ,

żaden zbój!

Otoczę Cię

rozkosznymi poezjami!

Możesz wszystko zyskać,

niczego nie stracić!

Nawet gdy wkurzam,

pobudzam do działania!

Przy mnie

będziesz się

uczuciami bogacić...

Jeśli zechcesz,

nauczę sztuki kochania.

Będę trwać przy Tobie

aż do nienawiści

albo ekstazy...

Uwierz,

że to Ty

o efekcie zadecydujesz!

Bo coś najpiękniejszego

może nam się przydarzyć...

Czy już mnie,

tak jak ja Ciebie,

miłujesz?

;)

Oskar Wizard

Gwiazdy ci będą

świadkami marzenia.

A każda zna

inną historię miłosną.

Niech nigdy

nie zabraknie

już przytulenia.

Miodem otulę serce,

a myśli wiosną.

W sny wplotę

zamęt uroczy.

Roziskrzę namiętnością

twoje spojrzenie.

Połączą się usta

dzisiejszej nocy.

Pragnienia okryje

rozkoszne spełnienie.

Kochać wypada

zawsze za bardzo.

Najpiękniej,

gdy uczucie

jest odwzajemnione.

A jeśli nie,

to także warto!

Pokochaj też

moje serce,

tak uczuć spragnione.

Oskar Wizard

ukryte w szafie

zamkniętej

na klucz

ze stali

pokryły

notesy

i dawno zapomniane

kalendarze

jeszcze wczoraj tętniły

życiem

zachwycały

barwami

czterech pór roku

nadziei

fascynacji

spełnionych pragnień

i wiary

że wszystko

co dobre

może się zdarzyć

świat był

taki wielki

pełen tajemnic

i wielu możliwości

teraz zapewne

mają już tylko jedno

pragnienie

abym

otworzył

szafę zamkniętą

stalowym kluczem

i przeczytał je

czasem

bo wtedy

ożyją

Oskar Wizard

lubię ciepło twoich dłoni

zwłaszcza

wieczorem

pomiędzy

wczoraj i jutrem

gdy nadzieja

rozkwita

gwiezdnym pyłem

lub gaśnie

pośród snów

niespełnionych

lubię ciepło twoich dłoni

gładzących moje

wzruszenia

natchnienia

i niepokój

są balsamem

na wszelkie

zawirowania

w życiu

uwielbiam

twój dotyk

będący obietnicą

szczęścia

i nadzieją

że wszystko

jednak

ma jakiś

sens

Oskar Wizard

przycupnęło skromnie

pomiędzy

zakurzonymi książkami

i rozpalonym laptopem

może pozostawił

je któryś

z miłych gości

a może

upadło przypadkiem

podczas

ostatniego rozstania

bez gniewu

lecz z podtekstem

wychodząc z cienia

otrzepało

przydeptne

niepamięcią skrzydła

aby wznieść się

w okolice żyrandolu

bo słowa

nie lubią pozostawać

niezauważone

i bez odpowiedzi

próbowałem

złowić je

siatką na motyle

pamiątką z dzieciństwa

którą łapałem też

słowa dorosłych

tak zapalczywie

przeze mnie

gromadzone

jako sentencje

o życiu

byłem ciekawy

czy jest to słowo

przyjazne

może nawet zakochane

lub chce

mnie przed czymś przestrzec

niestety

słowo wyleciało

przez otwarte okno

w kuchni

w której gotowałem

właśnie kawę

aby delektować się

aromatem

napoju

i tego właśnie słowa

widocznie

nie trafiło na swój czas

było przeterminowane

albo skierowane do kogoś

innego

straciłem słowo

ale zyskałem

pytanie

bo świat nie znosi

próżni

Oskar Wizard

Dlaczego niektórzy

szczęście mają?

Inni zaś ani pół grama?

Dlaczego są kochani

i sami wciąż kochają?

Czemu on jest samotny

a ona sama?

Pytań wciąż będzie więcej

niż odpowiedzi...

Lecz wszystkie

mądre książki

na to wskazują...

Że szczęście

w sercu

się mieści.

Zwyciężają ci,

którzy je

poczują.

Kto żyje przeszłością,

nie będzie kochany.

Lubimy tych,

których myśl

przyszłość zdobywa.

Wiem już,

że czeka mnie

los wspaniały!

Bo lubię

wśród takich jak ty

optymistów

przebywać.

Oskar Wizard

Odkryłem rolę pracy

w umałpianiu człowieka...

Zwłaszcza, gdy pracuje

na dwa etaty.

I gdy ta praca

niezbyt urzeka...

I zapominasz już

wygląd swojej chaty.

Lubię jak małpa

wylegiwać się po robocie...

A wcześniej jak szympans

skaczę po fajrancie!

Gdybyż tak jeszcze

zarabiać góry złote...

Lecz to nierealne

na obecnym froncie.

Lubię więc bujać

w obłokach

jak małpa na gałęzi.

Jedyna to rozrywka,

gdyż w domu

trzeci etat czeka.

Czego się jednak nie robi

dla rodzinnych więzi?

I to poświęcenie

dla bliskich

wciąż mnie urzeka!

Oskar Wizard

I chociaż wiosny nadal nie ma...
Skuta lodem wciąż jest ziemia...
To myśli już wiosenne,

słoneczne i pogodne...
Czas już wpasować się

w lżejsze sukienki i spodnie...
Usiadłem na swojej

ukochanej plaży...
Może coś pięknego

dziś się wydarzy?
Myślami wysyłam

serdeczne nadmorskie

pozdrowienia...
Życzę dobrego relaksu

i wiosennego

serca westchnienia...

Oskar Wizard

westchnieniem serca

koloruję dzisiejsze niebo

mam dłonie

głodne twojego przyzwolenia

ramionom

nadaję rytm

skrzydeł rwących się

do lotu

tam

gdzie zechcesz

spotkać mnie

i szczęście

wzbudzony twoim pięknem

uwalniam marzenia

z różanego raju

aby padły

w zachwycie

u twoich

stóp

i ponownie rozkwitły

Oskar Wizard

Chciałbym...

Spotkać się z tobą...

Na dróg rozstaju...

W połowie drogi,

między szeptem

i serca drżeniem.

Chciałbym...

Złowić w spojrzeniu...

Iskrę, która rozpali

niebo...

W połowie drogi,

między słonecznym zachwytem

i księżycową sonatą.

Chciałbym...

Umówić się z tobą...

Na zachód od Edenu...

Bo na wschodzie

straciliśmy już wszystko.

A ja chciałbym

odzyskać...

Ciebie!

Oskar Wizard

różom

nie wyrywam kolców

może mnie kiedyś

nimi obronią

omijam też wiatr

ma wiele

do zrobienia

dobrego i złego

bez zbędnej zachęty

patrząc na wierzby

popadam w zamyślenie

nad zakurzonym fortepianem

który od dawna milczy

a może nawet

płacze

jak one

w zakręcie strumienia

poszukuję

znaków tajemnych

które zwiastują

nasze kolejne

spotkania

i tylko niebo

niezmiennie

ukrywa

błękit

za żaluzją chmur

i tylko zegar

odmierza

nasz czas

tykając

niecierpliwie

ciekawe

czy coś

wie?

Oskar Wizard

Na wszelkie doznania

jestem gotowy...

Rozpalę gwiazdy,

róże rozrzucę...

Przytulę potokami

najsłodszej mowy...

A nawet kilka wad

dla pani porzucę!

Gdy czuję zapach

pani przepięknych włosów...

Serce zaczyna bić jak oszalałe!

Czar tajemny ujarzmia mnie

na dźwięk głosu...

Doznania to miłe

i bardzo wspaniałe!

Wyobraźnia

tworzy myśli

rozkoszne obrazy...

Pocałunek i dotyk

ma w tym udział niemały...

Lecz między nami

może się nic nie zdarzyć...

Bo tak naprawdę,

jestem bardzo nieśmiały...

Oskar Wizard

romantyczne westchnienia

elegancja i szyk

poczucie piękna

poezja jak wina łyk

uprzejmość i kultura

uczucia jak róże pielęgnowane

traktowane dziś jak bzdura

wielkie i namiętne kochanie

niedzisiejsi i niemodni

przez to właśnie są na szczycie

szczęśliwi i pogodni

mają to co innym śni się

Oskar Wizard