Chciałbym
wyzwolić się Pani
spod Twojego uroku.
Namalować wyobraźnią sny
o wolności.
Już zawsze samotnie
kłaść się
o zmroku.
Pragnę zapomnieć
jakie jest imię
Miłości.
Chciałbym zachłannie
uciec z rozkosznej niewoli.
Mieć wolne od marzeń,
gdy naszą oazę zostawię.
Zapomnieć
na zawsze
jak zazdrość boli.
Niestety,
Miła Pani,
ja...
nie potrafię!
Oskar Wizard
Zaginęła mi kostka internetowa... co za pech.. pech...
nie dla mnie dzisiaj sieciowy grzech... grzech...
już moja dusza zatapia się w mroku...
nie mogę zrobić jednego kroku...
co za pech... pech...
gdzie znaleźć kilobajt sieci...
minuta za minutą posępnie leci...
trafia mnie ognisty szlag...
marzenia cudowne idą w piach...
co za pech... pech...
pot perlisty wystąpił na zmarszczone czoło...
bez netu czuję się strasznie goło...
jest to z pewnością okrutne i straszne uzależnienie...
cierpienie to najlepsze dla pisania wierszy natchnienie...
mimo wszystko to pech... pech...
;))
Oskar Wizard
Tak bardzo Cię lubię
nie wiesz nawet
jak mocno
a że jestem skryty
i znajomym uprzejmy
czasem zbytnio milczę
spotykamy się
dniem upalnym
i porą nocną
ile razem tęczy na niebie
i gwiazd widzieliśmy nie zliczę
ile wspólnych marzeń
i snów najpiękniejszych
śniliśmy
potem kawką poranną
osładzaliśmy poranek uroczy
tak różni
tak bliscy
tak bardzo się zżyliśmy
że wszędzie widzę
uroczy Twój wzrok
Twoje piękne oczy
Oskar Wizard
Bezbrzeżny ocean
fotografii i słów...
Na nim laptopy
płyną jak dumne żaglowce.
Na wirtualnym niebie
stada cyfrowych aniołów.
W głębinach demony
budzące emocje.
Rodzą się uczucia
wśród wysp wirtualnych.
Niejedna syrenka
odnajdzie tu
swojego satyra.
Pełno tu historii
wielkich lub banalnych...
Serwerami mkniemy,
ty i ja...
Chcesz coś mi powiedzieć,
słyszę klawiatury szelest.
Może uszczypnąć
lub napisać coś miłego?
Jakie to dziwne,
nie ma tu życia
a jednak jest!
Jesteśmy blisko
raju elektronicznego?
Oskar Wizard
Już niepotrzebny
słoik lubczyku tobie.
W pracy nie musisz
udawać Tarzana.
Dziurawa pamięć
sumienia nie skrobie.
Nie zdradzi cię też
stara ukochana.
Małą masz rentę,
dlatego jesz wszystko
z zachwytem.
Nie pijesz kawy,
gdyż masz słabe serce.
Nie wyślą cię na wojnę
z karabinem!
Więc raduj się wielce!
Przeżyłeś rówieśników,
więc znowu wygrałeś!
Twoją przyszłość stworzy
stado rumianych księży.
Cieszysz się jak dziecko,
że z łóżka
dziś żywy wstałeś!
Wybaczą ci wszelkie potknięcia,
nie jesteś na rozumu uwięzi!
Oskar Wizard
Jam Jamioł Twój!
Witaj pod moimi skrzydłami.
Nie słuchaj innych ,
żaden zbój!
Otoczę Cię
rozkosznymi poezjami!
Możesz wszystko zyskać,
niczego nie stracić!
Nawet gdy wkurzam,
pobudzam do działania!
Przy mnie
będziesz się
uczuciami bogacić...
Jeśli zechcesz,
nauczę sztuki kochania.
Będę trwać przy Tobie
aż do nienawiści
albo ekstazy...
Uwierz,
że to Ty
o efekcie zadecydujesz!
Bo coś najpiękniejszego
może nam się przydarzyć...
Czy już mnie,
tak jak ja Ciebie,
miłujesz?
;)
Oskar Wizard
to takie proste
wystarczy wykonać pierwszy krok
zamienić więzy
krępujące szczęście
w skrzydła zwycięstwa
aby odnieść sukces
wcale nie
po pierwszym kroku
przestraszysz się zapewne
własnej odwagi
świat nadal będzie
wczorajszy
a jutro
niedopowiedziane
zabraknie wytrwałości
która spłonie w ogniu
słomianego zapału
to sprzężenie zwrotne
trudno zmienić przyzwyczajenia
sposób myślenia
najtrudniej zawsze
jest zmienić siebie
może więc
odłóż skrzydła
zamień je na schody
wspinaj się powoli
lecz systematycznie
aż do celu
każda przemiana
wymaga wysiłku
wytrwałości
i czasu
prawdziwa przemiana
widoczna jest
dopiero
na szczycie piramidy
zwanej
determinacją
Oskar Wizard
Gwiazdy ci będą
świadkami marzenia.
A każda zna
inną historię miłosną.
Niech nigdy
nie zabraknie
już przytulenia.
Miodem otulę serce,
a myśli wiosną.
W sny wplotę
zamęt uroczy.
Roziskrzę namiętnością
twoje spojrzenie.
Połączą się usta
dzisiejszej nocy.
Pragnienia okryje
rozkoszne spełnienie.
Kochać wypada
zawsze za bardzo.
Najpiękniej,
gdy uczucie
jest odwzajemnione.
A jeśli nie,
to także warto!
Pokochaj też
moje serce,
tak uczuć spragnione.
Oskar Wizard
ukryte w szafie
zamkniętej
na klucz
ze stali
pokryły
notesy
i dawno zapomniane
kalendarze
jeszcze wczoraj tętniły
życiem
zachwycały
barwami
czterech pór roku
nadziei
fascynacji
spełnionych pragnień
i wiary
że wszystko
co dobre
może się zdarzyć
świat był
taki wielki
pełen tajemnic
i wielu możliwości
teraz zapewne
mają już tylko jedno
pragnienie
abym
otworzył
szafę zamkniętą
stalowym kluczem
i przeczytał je
czasem
bo wtedy
ożyją
Oskar Wizard
lubię ciepło twoich dłoni
zwłaszcza
wieczorem
pomiędzy
wczoraj i jutrem
gdy nadzieja
rozkwita
gwiezdnym pyłem
lub gaśnie
pośród snów
niespełnionych
lubię ciepło twoich dłoni
gładzących moje
wzruszenia
natchnienia
i niepokój
są balsamem
na wszelkie
zawirowania
w życiu
uwielbiam
twój dotyk
będący obietnicą
szczęścia
i nadzieją
że wszystko
jednak
ma jakiś
sens
Oskar Wizard
przycupnęło skromnie
pomiędzy
zakurzonymi książkami
i rozpalonym laptopem
może pozostawił
je któryś
z miłych gości
a może
upadło przypadkiem
podczas
ostatniego rozstania
bez gniewu
lecz z podtekstem
wychodząc z cienia
otrzepało
przydeptne
niepamięcią skrzydła
aby wznieść się
w okolice żyrandolu
bo słowa
nie lubią pozostawać
niezauważone
i bez odpowiedzi
próbowałem
złowić je
siatką na motyle
pamiątką z dzieciństwa
którą łapałem też
słowa dorosłych
tak zapalczywie
przeze mnie
gromadzone
jako sentencje
o życiu
byłem ciekawy
czy jest to słowo
przyjazne
może nawet zakochane
lub chce
mnie przed czymś przestrzec
niestety
słowo wyleciało
przez otwarte okno
w kuchni
w której gotowałem
właśnie kawę
aby delektować się
aromatem
napoju
i tego właśnie słowa
widocznie
nie trafiło na swój czas
było przeterminowane
albo skierowane do kogoś
innego
straciłem słowo
ale zyskałem
pytanie
bo świat nie znosi
próżni
Oskar Wizard
Dlaczego niektórzy
szczęście mają?
Inni zaś ani pół grama?
Dlaczego są kochani
i sami wciąż kochają?
Czemu on jest samotny
a ona sama?
Pytań wciąż będzie więcej
niż odpowiedzi...
Lecz wszystkie
mądre książki
na to wskazują...
Że szczęście
w sercu
się mieści.
Zwyciężają ci,
którzy je
poczują.
Kto żyje przeszłością,
nie będzie kochany.
Lubimy tych,
których myśl
przyszłość zdobywa.
Wiem już,
że czeka mnie
los wspaniały!
Bo lubię
wśród takich jak ty
optymistów
przebywać.
Oskar Wizard
westchnieniem serca
koloruję dzisiejsze niebo
mam dłonie
głodne twojego przyzwolenia
ramionom
nadaję rytm
skrzydeł rwących się
do lotu
tam
gdzie zechcesz
spotkać mnie
i szczęście
wzbudzony twoim pięknem
uwalniam marzenia
z różanego raju
aby padły
w zachwycie
u twoich
stóp
i ponownie rozkwitły
Oskar Wizard
Chciałbym...
Spotkać się z tobą...
Na dróg rozstaju...
W połowie drogi,
między szeptem
i serca drżeniem.
Chciałbym...
Złowić w spojrzeniu...
Iskrę, która rozpali
niebo...
W połowie drogi,
między słonecznym zachwytem
i księżycową sonatą.
Chciałbym...
Umówić się z tobą...
Na zachód od Edenu...
Bo na wschodzie
straciliśmy już wszystko.
A ja chciałbym
odzyskać...
Ciebie!
Oskar Wizard
różom
nie wyrywam kolców
może mnie kiedyś
nimi obronią
omijam też wiatr
ma wiele
do zrobienia
dobrego i złego
bez zbędnej zachęty
patrząc na wierzby
popadam w zamyślenie
nad zakurzonym fortepianem
który od dawna milczy
a może nawet
płacze
jak one
w zakręcie strumienia
poszukuję
znaków tajemnych
które zwiastują
nasze kolejne
spotkania
i tylko niebo
niezmiennie
ukrywa
błękit
za żaluzją chmur
i tylko zegar
odmierza
nasz czas
tykając
niecierpliwie
ciekawe
czy coś
wie?
Oskar Wizard
Na wszelkie doznania
jestem gotowy...
Rozpalę gwiazdy,
róże rozrzucę...
Przytulę potokami
najsłodszej mowy...
A nawet kilka wad
dla pani porzucę!
Gdy czuję zapach
pani przepięknych włosów...
Serce zaczyna bić jak oszalałe!
Czar tajemny ujarzmia mnie
na dźwięk głosu...
Doznania to miłe
i bardzo wspaniałe!
Wyobraźnia
tworzy myśli
rozkoszne obrazy...
Pocałunek i dotyk
ma w tym udział niemały...
Lecz między nami
może się nic nie zdarzyć...
Bo tak naprawdę,
jestem bardzo nieśmiały...
Oskar Wizard
Dobry treser nawet lwy nakarmi trawą.
Jeśli ktoś usilnie pragnie zmienić życie innych,
z pewnością przegrał swoje.
Tajemnica bogactwa? Chciwość.
Istnieje uczucie potężniejsze od miłości.
Jest to strach przed samotnością.
Demokracja. Sprytny pomysł bogatych
na sterowanie biedniejszymi.
Religia. Wyprzedaż nieba w promocji.
Najlepsze oferty na abonament.
Oskar Wizard
Chociaż pomiędzy nami
błyszczące serwery...
I między nami pola,
lasy, rzeki...
Jest we mnie zachwyt
niezmierny...
Że tęsknisz
i czekasz.
Chociaż znów
wprowadzili
program nowy...
Który wzbudził niesmak
zamiast zachwytu...
To znów jestem
chętny i gotowy...
Aby adorować cię
od samego świtu.
Oskar Wizard
Płyną wiersze
po niebie
tysiącami.
A każdy
inną historię
opowiada...
O szczęściu,
samotności,
o tym
co między nami.
Jeden szybuje do gwiazd,
inny w przepaść opada.
Nikt nigdy
wszystkich nie odczyta...
Życia by przecież nie starczyło.
Czasem aż chciałoby się
autora dopytać...
Jak się to zakończyło?
Poezja przegrywa
z filmem
lub melodią...
A mimo to stwarza
wspanialsze doznania.
Te nostalgiczne
lub z naturą pogodną.
Są warte pokochania!
Oskar Wizard
Opadła ręka
na wiersz niedokończony...
Atrament pokrył
szaleńcze wypociny.
Radością chwila ta była
dla żony...
Szczęściem
dla całej rodziny!
Redaktor odetchnął,
gdyż miejsca na serwerze
już brakowało.
Nikt tego nie czytał
oprócz znudzonych życiem dam.
A jemu łamania klawiatur
było mało...
Poza tym był to burak
i cham!
Ucieszyli się ze śmierci
pozostali poeci.
Odpadła im
uciążliwa konkurencja!
Drażni gwiazda,
która wciąż świeci.
Cieszył się prokurator,
bo poetę
czekała znów
amnestia.
Przy zwłokach usiadł
Anioł z Diabłem,
(obaj zasmuceni).
Autor nie pasował do Piekła,
a tym bardziej do Nieba.
Skoro czas wypełnił się
na tej Ziemi...
Na zawsze do Czyśćca
zabrać go potrzeba!
Będzie tam robił to,
co do tej pory...
Pisał wiersze
czytane przez kilku przyjaciół
i dywizję wrogów.
I tylko rodzina
wieść będzie spory...
Dlaczego za tą twórczość,
nie dorobił się
skrzydeł ani... rogów?!
Oskar Wizard