Gwiazdy ci będą
świadkami marzenia.
A każda zna
inną historię miłosną.
Niech nigdy
nie zabraknie
już przytulenia.
Miodem otulę serce,
a myśli wiosną.
W sny wplotę
zamęt uroczy.
Roziskrzę namiętnością
twoje spojrzenie.
Połączą się usta
dzisiejszej nocy.
Pragnienia okryje
rozkoszne spełnienie.
Kochać wypada
zawsze za bardzo.
Najpiękniej,
gdy uczucie
jest odwzajemnione.
A jeśli nie,
to także warto!
Pokochaj też
moje serce,
tak uczuć spragnione.
Oskar Wizard
ukryte w szafie
zamkniętej
na klucz
ze stali
pokryły
notesy
i dawno zapomniane
kalendarze
jeszcze wczoraj tętniły
życiem
zachwycały
barwami
czterech pór roku
nadziei
fascynacji
spełnionych pragnień
i wiary
że wszystko
co dobre
może się zdarzyć
świat był
taki wielki
pełen tajemnic
i wielu możliwości
teraz zapewne
mają już tylko jedno
pragnienie
abym
otworzył
szafę zamkniętą
stalowym kluczem
i przeczytał je
czasem
bo wtedy
ożyją
Oskar Wizard
lubię ciepło twoich dłoni
zwłaszcza
wieczorem
pomiędzy
wczoraj i jutrem
gdy nadzieja
rozkwita
gwiezdnym pyłem
lub gaśnie
pośród snów
niespełnionych
lubię ciepło twoich dłoni
gładzących moje
wzruszenia
natchnienia
i niepokój
są balsamem
na wszelkie
zawirowania
w życiu
uwielbiam
twój dotyk
będący obietnicą
szczęścia
i nadzieją
że wszystko
jednak
ma jakiś
sens
Oskar Wizard
przycupnęło skromnie
pomiędzy
zakurzonymi książkami
i rozpalonym laptopem
może pozostawił
je któryś
z miłych gości
a może
upadło przypadkiem
podczas
ostatniego rozstania
bez gniewu
lecz z podtekstem
wychodząc z cienia
otrzepało
przydeptne
niepamięcią skrzydła
aby wznieść się
w okolice żyrandolu
bo słowa
nie lubią pozostawać
niezauważone
i bez odpowiedzi
próbowałem
złowić je
siatką na motyle
pamiątką z dzieciństwa
którą łapałem też
słowa dorosłych
tak zapalczywie
przeze mnie
gromadzone
jako sentencje
o życiu
byłem ciekawy
czy jest to słowo
przyjazne
może nawet zakochane
lub chce
mnie przed czymś przestrzec
niestety
słowo wyleciało
przez otwarte okno
w kuchni
w której gotowałem
właśnie kawę
aby delektować się
aromatem
napoju
i tego właśnie słowa
widocznie
nie trafiło na swój czas
było przeterminowane
albo skierowane do kogoś
innego
straciłem słowo
ale zyskałem
pytanie
bo świat nie znosi
próżni
Oskar Wizard
Dlaczego niektórzy
szczęście mają?
Inni zaś ani pół grama?
Dlaczego są kochani
i sami wciąż kochają?
Czemu on jest samotny
a ona sama?
Pytań wciąż będzie więcej
niż odpowiedzi...
Lecz wszystkie
mądre książki
na to wskazują...
Że szczęście
w sercu
się mieści.
Zwyciężają ci,
którzy je
poczują.
Kto żyje przeszłością,
nie będzie kochany.
Lubimy tych,
których myśl
przyszłość zdobywa.
Wiem już,
że czeka mnie
los wspaniały!
Bo lubię
wśród takich jak ty
optymistów
przebywać.
Oskar Wizard
kiedy nie czytam poezji
jestem zupełnie inną osobą
spaceruję z psem kapelusznikiem
lub rozmawiam z królikiem od Alicji
w komfortowej klatce
naszym rozmowom
przysłuchują się
dwie wredne papugi
Jacka Sparrowa
śmiejąc się
skrzekliwie
albo też
złośliwie
zbieram książki
podarowane
za darmo
przez osiedlową bibliotekę
na półkach darmowej wymiany
kiedyś
je wszystkie przeczytam
jeśli wolnych chwil
w życiu
wystarczy
lubię spotykać się
z hardcorową zbieraniną
przyjaciół
z którymi
dzielimy włos na czworo
liczymy diabły na czubku szpilki
i lejemy miód z serca
kiedy oglądam przed zaśnięciem
przez kwadrans
(zawsze jestem niedospany)
kolejny film o ratowaniu świata
zastanawiam się
poezja
wiersze
rymy
w co się zaplątaliśmy
i po co?
Oskar Wizard
Odkryłem rolę pracy
w umałpianiu człowieka...
Zwłaszcza, gdy pracuje
na dwa etaty.
I gdy ta praca
niezbyt urzeka...
I zapominasz już
wygląd swojej chaty.
Lubię jak małpa
wylegiwać się po robocie...
A wcześniej jak szympans
skaczę po fajrancie!
Gdybyż tak jeszcze
zarabiać góry złote...
Lecz to nierealne
na obecnym froncie.
Lubię więc bujać
w obłokach
jak małpa na gałęzi.
Jedyna to rozrywka,
gdyż w domu
trzeci etat czeka.
Czego się jednak nie robi
dla rodzinnych więzi?
I to poświęcenie
dla bliskich
wciąż mnie urzeka!
Oskar Wizard
I chociaż wiosny nadal nie ma...
Skuta lodem wciąż jest ziemia...
To myśli już wiosenne,
słoneczne i pogodne...
Czas już wpasować się
w lżejsze sukienki i spodnie...
Usiadłem na swojej
ukochanej plaży...
Może coś pięknego
dziś się wydarzy?
Myślami wysyłam
serdeczne nadmorskie
pozdrowienia...
Życzę dobrego relaksu
i wiosennego
serca westchnienia...
Oskar Wizard
westchnieniem serca
koloruję dzisiejsze niebo
mam dłonie
głodne twojego przyzwolenia
ramionom
nadaję rytm
skrzydeł rwących się
do lotu
tam
gdzie zechcesz
spotkać mnie
i szczęście
wzbudzony twoim pięknem
uwalniam marzenia
z różanego raju
aby padły
w zachwycie
u twoich
stóp
i ponownie rozkwitły
Oskar Wizard
Chciałbym...
Spotkać się z tobą...
Na dróg rozstaju...
W połowie drogi,
między szeptem
i serca drżeniem.
Chciałbym...
Złowić w spojrzeniu...
Iskrę, która rozpali
niebo...
W połowie drogi,
między słonecznym zachwytem
i księżycową sonatą.
Chciałbym...
Umówić się z tobą...
Na zachód od Edenu...
Bo na wschodzie
straciliśmy już wszystko.
A ja chciałbym
odzyskać...
Ciebie!
Oskar Wizard
różom
nie wyrywam kolców
może mnie kiedyś
nimi obronią
omijam też wiatr
ma wiele
do zrobienia
dobrego i złego
bez zbędnej zachęty
patrząc na wierzby
popadam w zamyślenie
nad zakurzonym fortepianem
który od dawna milczy
a może nawet
płacze
jak one
w zakręcie strumienia
poszukuję
znaków tajemnych
które zwiastują
nasze kolejne
spotkania
i tylko niebo
niezmiennie
ukrywa
błękit
za żaluzją chmur
i tylko zegar
odmierza
nasz czas
tykając
niecierpliwie
ciekawe
czy coś
wie?
Oskar Wizard
romantyczne westchnienia
elegancja i szyk
poczucie piękna
poezja jak wina łyk
uprzejmość i kultura
uczucia jak róże pielęgnowane
traktowane dziś jak bzdura
wielkie i namiętne kochanie
niedzisiejsi i niemodni
przez to właśnie są na szczycie
szczęśliwi i pogodni
mają to co innym śni się
Oskar Wizard
Dobry treser nawet lwy nakarmi trawą.
Jeśli ktoś usilnie pragnie zmienić życie innych,
z pewnością przegrał swoje.
Tajemnica bogactwa? Chciwość.
Istnieje uczucie potężniejsze od miłości.
Jest to strach przed samotnością.
Demokracja. Sprytny pomysł bogatych
na sterowanie biedniejszymi.
Religia. Wyprzedaż nieba w promocji.
Najlepsze oferty na abonament.
Oskar Wizard
Zachwyć się ze mną
nastrojem wiosennym.
Uciesz swe serce
widokiem księżyca i słońca.
Podzielmy się uśmiechem
słodkim, promiennym.
Niech radość nie ma granic
i końca.
Załóżmy właśnie dziś
różowe okulary.
Świat jest dokładnie takim,
jakim go postrzegamy.
Niech w sercu dzieją się
wiosenne czary.
Tak wiele gorących uczuć
dla siebie mamy...
Pokaż je światu i nie duś w sobie.
Zachwyć się morzem, górą,
człowiekiem.
Daję swój uśmiech właśnie tobie.
Uśmiech dojrzewający wraz
z wiekiem.
Oskar Wizard
Tyle śniegu do wykorzystania!
W polityce kwitnie bzdura.
Czas na absurd zlepiania.
Ulepimy kogoś dostojnego!
W podzięce za codzienne rozbawienie.
Pomnik bałwana politycznego!
Zabawimy się też świetnie.
Ubijemy mu czoło zamyślone.
W końcu na myśliciela się kreuje.
I oblicze krzywdą spasione.
Serca nie dam, bo on nie potrzebuje.
Będzie stał,
aż do wiosennego słońca.
Wielki jak granitowych pomników dziesięć…
Bo każda kariera jest początkiem końca.
Po nim pozostanie kałuża,
po polityku niechęć!
Oskar Wizard
Chociaż pomiędzy nami
błyszczące serwery...
I między nami pola,
lasy, rzeki...
Jest we mnie zachwyt
niezmierny...
Że tęsknisz
i czekasz.
Chociaż znów
wprowadzili
program nowy...
Który wzbudził niesmak
zamiast zachwytu...
To znów jestem
chętny i gotowy...
Aby adorować cię
od samego świtu.
Oskar Wizard
niewiele dziś trzeba
aby wejść komuś na odcisk
wystarczy kolor skóry
płeć poglądy
czy preferencje
i już ktoś strzela
jadowity emocji pocisk
bo złe emocje
mają dziś
niesamowite wzięcie
podwójna moralność
święci wielkie triumfy
święte paciorki
przesuwają
drapieżne pazury
ja nadal wierzę
w herosów i nimfy
i że zły człowiek
oberwie kiedyś
z grubej rury
Oskar Wizard
(20.03.2013)
Znów zima ostrzy pazury.
A wydawało się,
że już blisko wiosny...
Wypłynęła z jakiejś dziury...
Pomimo to, jestem radosny.
Niech teraz odrabia
świąteczne lenistwo!
Niech przegrywa
z dzielnymi drogowcami!
Zgrzeje się i zniknie szybko!
Będziemy zachwycać się
pierwiosnkami.
Rozkwitną krokusy
i powrócą bociany!
Słońce rozpędzi sen zimowy.
Będę wciąż tobą oczarowany.
Na nasze wiosenne spacery
jestem gotowy!
Oskar Wizard
Wsparcie przyjaciół sobie cenię.
Bez nich życie nie miałoby sensu.
Lecz wrogów też lubię szalenie.
Nadają życiu biegu.
Marny jest los bez konkurencji.
Brakuje do walki z losem motywacji.
Najlepiej gdy myślą, że są święci...
A ja wiem, że nie mają racji.
Każdy swój krok
analizuję sto razy.
Nie chwaląc się oberwałem
od losu zbyt wiele.
Upadki też mogą się przydarzyć...
Lecz wtedy wsparciem są przyjaciele.
Życie przypomina
brylowanie po szachownicy.
Wygrywa ten,
kto udaje beztroskiego.
Pamiętaj aby przede wszystkim
na siebie liczyć.
Najłatwiej pokonać
kogoś zapalczywego.
Niech im się wydaje,
że cię poznali.
Utwierdzaj ich
w tym przekonaniu.
Niech myślą, że są wspaniali...
Nawet chwilę po ich pokonaniu.
Jeszcze lepsze
są stany zapalczywej złośliwości.
W niewolę wpadają
myśląc wciąż o tobie.
W tym czasie
oddawaj się miłości.
Rozkosznie
odpoczniesz sobie.
;)
Oskar Wizard
Płyną wiersze
po niebie
tysiącami.
A każdy
inną historię
opowiada...
O szczęściu,
samotności,
o tym
co między nami.
Jeden szybuje do gwiazd,
inny w przepaść opada.
Nikt nigdy
wszystkich nie odczyta...
Życia by przecież nie starczyło.
Czasem aż chciałoby się
autora dopytać...
Jak się to zakończyło?
Poezja przegrywa
z filmem
lub melodią...
A mimo to stwarza
wspanialsze doznania.
Te nostalgiczne
lub z naturą pogodną.
Są warte pokochania!
Oskar Wizard