Kiedy zamykam drzwi samotności
nie ma tam nic ciekawego
trochę gruzu po uczuciach
i garść popiołu nadziei
przez blade okno nie wpada słońce
tylko deszcz kapie po parapecie
powtarza mantrę że łzy obmyją żal
słona kropla rozmazuje tusz w zeszycie
zamazując sens zdań niedopisanych
Wydaje mi się że ten deszcz
zmyje cały świat
mój świat kap kap kap
kaptur założę i wybiegnę
się z nim zmierzę
niech tnie smaga leje pada
niech obmyje mnie całego
niech przemoczy aż do slipek
i niech już przestanie
Rozpływam się
w słonecznym zachwycie.
Tonę wśród bursztynowych fal
wzruszenia.
Kolejny zakręt
na ścieżce
zwanej życie.
Serce
przez wszystkie przypadki
twoje imię odmienia.
Ja jestem tu,
a ty tysiąc kilometrów dalej.
Nasze zdjęcia
pokryje kiedyś
niebiański kurz...
Lecz teraz zachwyt
trenuje oddech
wytrwale.
Myśli rozkwitają bukietami róż.
Może nam wszystko
tylko się przyśniło?
Bo nasze gwiazdy
są wciąż na orbitach innych.
Lecz jak wspaniale,
że się marzyło!
Ot taki grzeszek,
całkiem niewinny.
Oskar Wizard
wycisz zmysły
na chwil parę
wśród tej ciszy
zamknij oczy
dotknij ustami
spokoju czarę
za chwilę świat
stanie się uroczy
swoje myśli
zawieś na słońcu
potem błękitem
nieba niech szybują
niech dotrą
do moich marzeń
na końcu
niech nasze zmysły
bliskość
poczują
Oskar Wizard
lubię dotyk twoich dłoni
uwielbiam tajemnicze spojrzenie
serce szaleńczo płonie
zmysły zyskują natchnienie
lubię przytulać twoje słowa
rozkoszować się nimi w zachwycie
jest w nich szczęścia połowa
bo drugą jest życie
uwielbiam gdy jesteś blisko
bo nawet słońce jest bardziej złociste
na drodze życia nie jest już ślisko
moje pragnienia są w tobie wszystkie
Oskar Wizard
Czy to ma jakiś sens?
A może wcale nie?
Zamiast polować
na szczęścia kęs...
Tracić na poezję
całe dnie.
Marzyć, wzdychać
i przeżywać bezustannie...
A może zanurzyć się
w ludzkiej bezmyślności?
Czy też czytać książki,
nawet w wannie?
Jaki jest sekret radości?
Czy to ma jakiś sens?
A może wcale nie?
Jak złapać od życia
szczęścia kęs?
Tego od poezji
dowiem się.
Oskar Wizard
W podróży różnie:
róż wiele
burznie – i co dnia
i w świątek, w niedzielę
Życie podróżą jest:
pod różą upływa
co kwitnie i strzeże:
mych wdzięków
nie zrywaj!
I choć pokłujesz
od róży serce nieraz
tym życiem przekłuty
wybieraj, wybieraj....róże
Róże – bo najpiękniejsze
choć palce i serce bolą...
to tylko - dzisiaj i teraz...
dziś boli, kole człowieczość
a jutro....?
czy już wieczność?
I choć prawdy nikt ci nie powie
ty ufaj!
gdy prosisz
o zdrowie.
Niech lód nie skuje
naszych serc
a śniegi
niech nie prószą
w oczy
nie bądźmy podobni
do lodowych twierdz
gdyż świat nadal
jest uroczy
biel pokryła
jesienne szarzyzny
nosimy ubrania
jak wiosna kolorowe
w tym zimnie
stajemy się bardziej bliscy
serca potrzebując ciepła
na wzruszenia są gotowe
daj mi więc uśmiech
najbardziej promienny
tak abym ujrzał
tańczące iskierki
na śniegu
jest on dla mnie
właśnie teraz
najbardziej zbawienny
razem dopłyniemy
do wiosennego brzegu
Oskar Wizard
To raczej pewne
że nie spotkam anioła
nikt za mnie domu
nie posprząta
Ho! Ho!
żaden Mikołaj
nie zawoła
po kuchni
zamiast krasnoludków
będę się krzątać
potrawy same
się nie przyrządzą
pastuszkowie z owieczkami
nie włóczą się
w grudniu
królowie
za żywymi gwiazdami
błądzą
tylko kalendarz
wskaże
że święto
jest w tym dniu
i chociaż dawno
z baśni i legend
wyrosłem
bo lata
w rytmie
realnych trudów płyną
i chociaż
z powodu wagi
raczę się postem
to jednak
szczęściem
będzie spotkać się
z rodziną
Oskar Wizard
Idzie zielonymi łączkami...
Kroczy wesoło lasem dębowym...
Trzyma mocno koszyk rączkami.
Radosna, bo ma randkę z gajowym.
W koszyczku
niesie wywar
z muchomorków.
Zostawi żonie gajowego
jako dobry lek.
Ma jeszcze kilka
dobrych lubczyków...
Bo gajowy
na ostatnim spotkaniu
coś miękł...
Gdy tamta żona
nie będzie już przeszkodą...
Omota bogatego gamonia
wokół uda...
Kilka lat życia sobie osłodzą...
Potem wykończyć go
też się uda...
Czarny Kapturek,
to nowoczesna dziewczyna...
Po trupach dąży
do wielkiego majątku...
Zawsze zakończy to,
co rozpoczyna.
Lecz ta historia
będzie jednym z wyjątków.
Coś nagle
strzeliło jej głośno
w głowie...
Sumienie to było
jak ryczący lew...
I dobrze!
Bo gajowy z żoną
też byli w zmowie...
Mieli niecne plany
Kapturkowi wbrew.
Czasy nastały teraz
jakieś bardziej okropne...
Chcieli ukatrupić Kapturka
podobno w obroni własnej.
A potem
ograbić dziewczynę
dosłownie!
Jaki wyciągnąć morał
z historii
tak zagmatwanej?
Ano taki,
że sumienie czasem
z tarapatów ratuje...
Kapturek wyszedł z lasu
i pobiegł do zamku
na bal...
Rozkochała w sobie księcia
i wcale tego nie żałuje...
Gajowa wyzdrowiała,
a mąż znów twardy
jak stal!
Oskar Wizard
Bo...
Mnie to już nawet pisać się nie chce,
a co dopiero...
Być...
Wena gdzieś poszła,
zniknęła jak mgła w południe...
Pewnie znów do mnie przyjdzie,
od tak znienacka jak tęcza na niebie...
Złe myśli wylądowały w koszu...
Chmury wiatr przegonił...
W uśmiech się ubiorę...
Odnajdę swe zagubione światło.
I pójdę,
bez tego całego zła,
które ciągnie mnie w mrok...
Otwierasz oczy,
żyjesz,
a to już jest szczęście...
Kolejny dzień,
Twój dzień,
aby przeżyć,
coś niezwykłego...
Autor: Blue Magiczna
zdj. z google
Jakże zimne jest puste łoże
nie zawsze możemy być obok siebie
o brak takich nocy anioły proszę
bo wolę być obok ciebie
jak w niebie
chociaż lubisz zajmować
większą część łoża
bo spanie w poprzek
to pozycja ulubiona
mam odciski
od przyklejonego
do ściany nosa
i nikt nie popsuje snów
jak zdenerwowana
żona
to wiesz przecież
że żyć bez ciebie nie mogę
zwłaszcza
że grzejesz mnie
jak sto termoforów
samotna noc wpędza
mnie w trwogę
nie dla mnie urok
samotnych
wieczorów
Oskar Wizard
Nie jest ważne
aby posiąść wiedzę
całego świata
Świat pełen jest mądrych
i nieszczęśliwych
Czasem więcej szczęścia
da podziwianie
kwiatka
A przeżywanie
jest bezcenne
dla istot żywych
Naszym celem
jest zastosowanie
chociaż części tej wiedzy
w swoim życiu
Wiedza bez czynów
jest bezużyteczna
Chwila zrozumienia
jest cenniejsza
od książek
trzystu
Nieprzydatna mądrość
jest śmieszna
Oskar Wizard
Skrzypią stawy
jak zawiasy...
Zmarszczą
botoks już nie sprzyja...
Na brak bólu jesteś łasy...
Śmierć rówieśników zwija...
Nie chcesz
dla dzieci
być ciężarem...
Lecz sił
jakby coraz mniej...
Patrzysz w lustro
jak ty stare...
Widzisz
już tylko
swój cień...
Porzuć smutki,
tak jak lata minione.
Świat jest piękny
jak w dzieciństwie.
Gdy skończysz życie,
zaczniesz wnet nowe.
W przyrodzie
żadna dusza
nie ginie.
Oskar Wizard
Złote
liście na ziemi
kładące się dywanem
godnym królewskiego dworu
przytula westchnieniem
czar jesiennej chwili
przed nami upojne
wzruszeniami noce
pieszczą zmysły
dotykiem zachłannych dłoni
i gorącym przytuleniem ramion
w blasku gwiazd
rozpinasz nade mną
namiętne spojrzenie
obiecujące blask słońca
wczesnym porankiem
zapach jesiennej zieleni
i ostatni całus
przed pożegnaniem
ten najbardziej namiętny
Oskar Wizard
Czekam
na twój uśmiech
jak na promyk
co zapali świt
nową nadzieją
czekam
na dobre słowo
które opatrzy
jak remedium
obolałe rany
czekam
na życzliwy gest
w akcie przemiany
który jeszcze raz
pozwoli mi uwierzyć
w człowieka
Autor: Don Adalberto
Jestem tylko zwykłym grajkiem.
Melodia słów moją miłością.
Szczęście kiedyś może odnajdę?
Tęsknię wciąż za czułością.
Lecz nie gram melodii tej dla siebie.
Kim byłby bard bez uroczej słuchaczki?
Płyną lata jak chmury na niebie...
A mi się marzą w nagrodę buziaki!
Zbyt mało w swym życiu kochałem...
I tych pocałunków nie było zbyt wiele...
Świat zmienił się gdy ciebie poznałem.
Czy moje życie uzdrowisz Aniele?
Oskar Wizard
Dookoła
leżą liści tysiące...
Dostojnym dywanem
okryły chodniki.
Niektóre złote
jak ukrywające się
dziś słońce...
A drzewa?
Już w śnie
bezszumnym
zamilkły.
I gasną stopniowo
w niemym proteście.
Nie lubią chłodu,
ani też zimy.
Lecz kiedyś
wiosna przecież nadejdzie!
Wtedy nowymi
się zachwycimy!
Oskar Wizard
Kiedyś był całym światem
przytulał w chwili zwątpienia
był miłością i starszym bratem
lecz świat wciąż się zmienia
dorastamy do tego świata powoli
dawne wspomnienia pokrył kurz
lecz gdy życie zaboli
nie ma dawnego misia już
dlatego dziewczyny się asekurują
nazywają misiem dorosłego mężczyznę
zwłaszcza gdy jego ciepło czują
lecz nie jest on dawnym misiem
to dziki zwierz zwany grizli
spróbuj nad nim zapanować
może gdy ci się przyśni
uda się go pocałować
tak myślą o sobie mężczyźni
aż trafią na dobrą treserkę
wtedy każdy właściwy ruch uczyni
i założy misia futerko
Oskar Wizard