kiedy nie czytam poezji

jestem zupełnie inną osobą

spaceruję z psem kapelusznikiem

lub rozmawiam z królikiem od Alicji

w komfortowej klatce

naszym rozmowom

przysłuchują się

dwie wredne papugi

Jacka Sparrowa

śmiejąc się

skrzekliwie

albo też

złośliwie

zbieram książki

podarowane

za darmo

przez osiedlową bibliotekę

na półkach darmowej wymiany

kiedyś

je wszystkie przeczytam

jeśli wolnych chwil

w życiu

wystarczy

lubię spotykać się

z hardcorową zbieraniną

przyjaciół

z którymi

dzielimy włos na czworo

liczymy diabły na czubku szpilki

i lejemy miód z serca

kiedy oglądam przed zaśnięciem

przez kwadrans

(zawsze jestem niedospany)

kolejny film o ratowaniu świata

zastanawiam się

poezja

wiersze

rymy

w co się zaplątaliśmy

i po co?

Oskar Wizard

Odkryłem rolę pracy

w umałpianiu człowieka...

Zwłaszcza, gdy pracuje

na dwa etaty.

I gdy ta praca

niezbyt urzeka...

I zapominasz już

wygląd swojej chaty.

Lubię jak małpa

wylegiwać się po robocie...

A wcześniej jak szympans

skaczę po fajrancie!

Gdybyż tak jeszcze

zarabiać góry złote...

Lecz to nierealne

na obecnym froncie.

Lubię więc bujać

w obłokach

jak małpa na gałęzi.

Jedyna to rozrywka,

gdyż w domu

trzeci etat czeka.

Czego się jednak nie robi

dla rodzinnych więzi?

I to poświęcenie

dla bliskich

wciąż mnie urzeka!

Oskar Wizard

westchnieniem serca

koloruję dzisiejsze niebo

mam dłonie

głodne twojego przyzwolenia

ramionom

nadaję rytm

skrzydeł rwących się

do lotu

tam

gdzie zechcesz

spotkać mnie

i szczęście

wzbudzony twoim pięknem

uwalniam marzenia

z różanego raju

aby padły

w zachwycie

u twoich

stóp

i ponownie rozkwitły

Oskar Wizard

Chciałbym...

Spotkać się z tobą...

Na dróg rozstaju...

W połowie drogi,

między szeptem

i serca drżeniem.

Chciałbym...

Złowić w spojrzeniu...

Iskrę, która rozpali

niebo...

W połowie drogi,

między słonecznym zachwytem

i księżycową sonatą.

Chciałbym...

Umówić się z tobą...

Na zachód od Edenu...

Bo na wschodzie

straciliśmy już wszystko.

A ja chciałbym

odzyskać...

Ciebie!

Oskar Wizard

różom

nie wyrywam kolców

może mnie kiedyś

nimi obronią

omijam też wiatr

ma wiele

do zrobienia

dobrego i złego

bez zbędnej zachęty

patrząc na wierzby

popadam w zamyślenie

nad zakurzonym fortepianem

który od dawna milczy

a może nawet

płacze

jak one

w zakręcie strumienia

poszukuję

znaków tajemnych

które zwiastują

nasze kolejne

spotkania

i tylko niebo

niezmiennie

ukrywa

błękit

za żaluzją chmur

i tylko zegar

odmierza

nasz czas

tykając

niecierpliwie

ciekawe

czy coś

wie?

Oskar Wizard

romantyczne westchnienia

elegancja i szyk

poczucie piękna

poezja jak wina łyk

uprzejmość i kultura

uczucia jak róże pielęgnowane

traktowane dziś jak bzdura

wielkie i namiętne kochanie

niedzisiejsi i niemodni

przez to właśnie są na szczycie

szczęśliwi i pogodni

mają to co innym śni się

Oskar Wizard

Zachwyć się ze mną

nastrojem wiosennym.

Uciesz swe serce

widokiem księżyca i słońca.

Podzielmy się uśmiechem

słodkim, promiennym.

Niech radość nie ma granic

i końca.

Załóżmy właśnie dziś

różowe okulary.

Świat jest dokładnie takim,

jakim go postrzegamy.

Niech w sercu dzieją się

wiosenne czary.

Tak wiele gorących uczuć

dla siebie mamy...

Pokaż je światu i nie duś w sobie.

Zachwyć się morzem, górą,

człowiekiem.

Daję swój uśmiech właśnie tobie.

Uśmiech dojrzewający wraz

z wiekiem.

Oskar Wizard

Oto kroczy przede mną,

z marzeń wyśniona...

Figurą zauroczyłaby

największych malarzy...

Piękna i zgrabna

Tajemnicza Nieznajoma.

Mogłoby się

między nami

coś zdarzyć.

Znów trening

z brzucha wciąganiem...

Autoreklama i komplementy same...

Zawieranie znajomości

wiąże się z dużym staraniem...

Wyniki starań

są wpierw nieznane.

Jak dobrze,

że schowałem zdjęcie

z siedmiorgiem dzieci!

Ukryta obrączka

parzy udo w kieszeni...

Poznaję! To Ty!

Witasz i oczekujesz wieści.

Znów mogę być sobą,

kamień z duszy leci!

Oskar Wizard

Chociaż pomiędzy nami

błyszczące serwery...

I między nami pola,

lasy, rzeki...

Jest we mnie zachwyt

niezmierny...

Że tęsknisz

i czekasz.

Chociaż znów

wprowadzili

program nowy...

Który wzbudził niesmak

zamiast zachwytu...

To znów jestem

chętny i gotowy...

Aby adorować cię

od samego świtu.

Oskar Wizard

Znów zima ostrzy pazury.

A wydawało się,

że już blisko wiosny...

Wypłynęła z jakiejś dziury...

Pomimo to, jestem radosny.

Niech teraz odrabia

świąteczne lenistwo!

Niech przegrywa

z dzielnymi drogowcami!

Zgrzeje się i zniknie szybko!

Będziemy zachwycać się

pierwiosnkami.

Rozkwitną krokusy

i powrócą bociany!

Słońce rozpędzi sen zimowy.

Będę wciąż tobą oczarowany.

Na nasze wiosenne spacery

jestem gotowy!

Oskar Wizard

Wsparcie przyjaciół sobie cenię.

Bez nich życie nie miałoby sensu.

Lecz wrogów też lubię szalenie.

Nadają życiu biegu.

Marny jest los bez konkurencji.

Brakuje do walki z losem motywacji.

Najlepiej gdy myślą, że są święci...

A ja wiem, że nie mają racji.

Każdy swój krok

analizuję sto razy.

Nie chwaląc się oberwałem

od losu zbyt wiele.

Upadki też mogą się przydarzyć...

Lecz wtedy wsparciem są przyjaciele.

Życie przypomina

brylowanie po szachownicy.

Wygrywa ten,

kto udaje beztroskiego.

Pamiętaj aby przede wszystkim

na siebie liczyć.

Najłatwiej pokonać

kogoś zapalczywego.

Niech im się wydaje,

że cię poznali.

Utwierdzaj ich

w tym przekonaniu.

Niech myślą, że są wspaniali...

Nawet chwilę po ich pokonaniu.

Jeszcze lepsze

są stany zapalczywej złośliwości.

W niewolę wpadają

myśląc wciąż o tobie.

W tym czasie

oddawaj się miłości.

Rozkosznie

odpoczniesz sobie.

;)

Oskar Wizard

Płyną wiersze

po niebie

tysiącami.

A każdy

inną historię

opowiada...

O szczęściu,

samotności,

o tym

co między nami.

Jeden szybuje do gwiazd,

inny w przepaść opada.

Nikt nigdy

wszystkich nie odczyta...

Życia by przecież nie starczyło.

Czasem aż chciałoby się

autora dopytać...

Jak się to zakończyło?

Poezja przegrywa

z filmem

lub melodią...

A mimo to stwarza

wspanialsze doznania.

Te nostalgiczne

lub z naturą pogodną.

Są warte pokochania!

Oskar Wizard

Słońcem mi będziesz,

gwiazdą na niebie...

Kwiatem rozwijającym

o tej samej porze.

Będziemy wciąż blisko siebie.

Bo niepewności już nie zniosę!

Przepiękne słowa

wzbudzają zachwyty.

Lecz cóż są warte,

gdy brak stałości?

Taka przyjaźń

jest na niby...

Wierność zaś

jest fundamentem

miłości.

Będę więc pielęgnował to,

co w tobie ukochałem.

Odnajdziesz

wsparcie i pewność

we mnie.

Będziemy jedną duszą,

sercem, ciałem!

Szlakiem radości

i najpiękniejszych

wspomnień.

Oskar Wizard

Opadła ręka

na wiersz niedokończony...

Atrament pokrył

szaleńcze wypociny.

Radością chwila ta była

dla żony...

Szczęściem

dla całej rodziny!

Redaktor odetchnął,

gdyż miejsca na serwerze

już brakowało.

Nikt tego nie czytał

oprócz znudzonych życiem dam.

A jemu łamania klawiatur

było mało...

Poza tym był to burak

i cham!

Ucieszyli się ze śmierci

pozostali poeci.

Odpadła im

uciążliwa konkurencja!

Drażni gwiazda,

która wciąż świeci.

Cieszył się prokurator,

bo poetę

czekała znów

amnestia.

Przy zwłokach usiadł

Anioł z Diabłem,

(obaj zasmuceni).

Autor nie pasował do Piekła,

a tym bardziej do Nieba.

Skoro czas wypełnił się

na tej Ziemi...

Na zawsze do Czyśćca

zabrać go potrzeba!

Będzie tam robił to,

co do tej pory...

Pisał wiersze

czytane przez kilku przyjaciół

i dywizję wrogów.

I tylko rodzina

wieść będzie spory...

Dlaczego za tą twórczość,

nie dorobił się

skrzydeł ani... rogów?!

Oskar Wizard

Nastąpiło

niespodziewane zderzenie.

Spotkała się miłość z pokorą.

Co dzisiaj twoje serce wybierze?

Co twoi znajomi wybiorą?

Już słychać,

że konflikt się zrodził!

Bo popiół

wyklucza miłosne wyznania.

By wszystkich pogodzić,

jeszcze ten się nie urodził...

Więc wstrzymaj oddech

i zakończ wzdychania?

Lecz jak dziś nie kochać,

kiedy dzień tak wiosenny?

Pomóż mi

rozwikłać konflikt

mój Boże!

Nigdy moich próśb

nie był to trud daremny...

Będę dziś wzdychał

w ciszy i pokorze!

Oskar Wizard

Kładę poezję

pomiędzy ogień i wodę.

Śpiewem niech będzie

w krainie milczenia.

W jałowe dni

wplotę wersy słodkie.

Niech los

w lepszy

pod jej wpływem

się zmienia.

Będzie słonecznym promieniem

w pochmurny dzień.

Skargą,

gdy krzywda

będzie się działa.

Rozproszy

każdego smutku

cień...

Gdyż w sercu

doświadczonego życiem

powstała.

Oskar Wizard

Wszystko, co cenne

ukryte jest w rodzinie.

Dzieci radość dają

i uczą poświęcenia.

Przy żonie

życie atrakcjami

płynie.

Mieszanka reprymend

i przytulenia.

Pieniędzy

nigdy nie jest

zbyt wiele.

Nie mogą być celem

samym w sobie.

Rodzina to więcej

niż przyjaciele...

Nawet gdy czasem

dostajesz po głowie.

Twoi rodzice

życie ci dali.

Dzieci zaś są

twojego ja

kontynuacją.

Najlepiej abyście

się z żoną

uzupełniali...

Wnuki będą

życia wspaniałą

kulminacją.

Oskar Wizard

Kłębią się wciąż

i spokoju nie dają.

Jeden piękniejszy

od drugiego.

Słodzą sobie

lub zaczepiają.

Czy powstanie

coś wielkiego?

Lubią tak robić

internauci i poeci.

Bo każdy profil

to inne doznania.

Wszystko

się przecież

pomieści w sieci.

Fałszywy obraz

prawdę przesłania.

Mistrzowie potrafią

podrabiać płcie

obydwie.

Maksymalne ukrycie

własnej tożsamości!

Pamięć o kimś takim

szybko zginie...

Gdyż brak mu odwagi

albo godności.

Trudno być sobą

w czasach dzisiejszych.

Swoimi ustami

prawdę wyrażać...

Ktoś udawany

jest może piękniejszy?

Być sobą

potrafi niektórych

przerażać!

Oskar Wizard

twoja nieśmiałość uśmiechu

oraz przeciągłe spojrzenia

wiodą myśli do grzechu

pragnę namiętnego przytulenia

ten pierwszy pocałunek muśnięty

podany wargom przez oka mgnienie

jest dla duszy najsmaczniejszy

tak jak delikatne przytulenie

drżysz

rozbudzona szeptem rozkoszy

słodka tęsknota płonie pragnieniem

dotykam z zachwytem aksamitne włosy

obietnicą radości zwanej spełnieniem

Oskar Wizard

budzisz się rankiem

w nadziei że zawiruje świat
i wszystko co wyśniłeś

spełni się

w rzeczywistości
biegniesz do drugiego Czarodzieja

i dajesz pragnień kwiat
on dzieli się swoim kwiatem

przyjaźni

doświadczeń

i miłości

gdy dzień pochmurny

a smutek serce wypełnia
kto jak nie On

pocieszy Cię

w sposób wręcz magiczny?
wspieramy się magią myśli

a wtedy sen się spełnia
słońce zawstydzone powraca

a świat jest znów śliczny

zapytasz zapewne

kto jest takim Czarodziejem?
to właśnie Ty

bo magia doznań

w Tobie się dzieje...

Oskar Wizard