Nocą jest inaczej
jakoś skrycie
tajemniczo
w migotaniu
nieprzerwanym
wszystko srebrem
zajaśniało
a wśród obłoków
gwiazdy roztańczone
niebieską nicią
wyszywają serwety
Wysłucha zwierzeń
rozpala myśli
raczy płaczem
bolą wspomnienia
rozmyślasz cierpisz
rozmawiasz o wszystkim
i choć nie śpisz
to nie jesteś rano
niewyspany
z Tobą
jest jaśniejsza
kochasz się
tulisz do serca
tak mocno że Ona
tę noc
zapamięta
ze szczęścia
i miłości
Kazimierz Surzyn
niewypowiedziane słowa
stłumione emocje
garść dawnych marzeń
zalegających w myślach
tak trudno
o oddech
dotknij je uśmiechem
wypowiedz słowa
niech zabrzmią melodią
czekającą już zbyt długo
na szczęśliwe
rozwiązanie
cokolwiek skrywasz w tajemnicy
uwolnij sercem
podziel się ze światem
odzyskaj wolność
na zawsze
dobry czas
to zawsze
ten czas
Oskar Wizard
Kiedyś uciekałem
przed księżycem,
dlaczego nie wiem,
on mnie gonił,
dwa ostre pazury
z dumą srożył,
srebrnym lśnił
promieniem, zlewał
w moje ramiona
melodię zabłąkania,
topił jaskrawość
w rzece odbity,
uczucia gasił
w męce, biegł
za mną coraz
prędzej, patrzył
teraz jakoś
groźniej, płynął
polem, mostem
sadem, dróżką
doliną, wzgórzem
gnał kolorowym
ogrodem, chciał
nawet wpaść
do pokoju, nie
dając mi spokoju
musiałem szybko
zamknąć oczy,
teraz siedzi po
tamtej stronie lasu
gonitwą zmęczony.
Kazimierz Surzyn
Przyszła nie wiadomo skąd
nieprzytomna najpiękniejsza
rozkochane serce moje
duszę porwał wiatr
dotyka ciałem słońca
gwiezdnym pyłem płynie
zanurzona w przytuleń oceanie
zakwitł w oczach kwiat
w ustach gości raj
myśli w głowie pomieszane
z mocy uczuć oszalałem
zachwyt z uwielbieniem
atencję z namiętnością
zapętliła w sieci
udręczenia i ekstazy
miłością jestem i Ciebie miłość
skarb świata najcenniejszy
na rękach będę nosił
do końca swoich dni
tobie oddaję swe życie
co noc umieram
z twojego powodu
Kazimierz Surzyn
Kwiecień,
jak sama nazwa wskazuje,
zachwyca budzącym się do życia
kwiatów kobiercami.
Wiosenną radość
serce już czuje,
zmysły zachwycają się
nowymi wzruszeniami.
To jeszcze nie maj,
ciepłem ciało
otulający...
Barwami przyrody
poczucie szczęścia
jednak budzi.
Twój głos stał się
przyjemnie drżący.
Uśmiech jak słońce
rozkwita na buzi.
Bądź więc
już teraz
zawsze wiosenną.
Bądź moim natchnieniem
jak miesiąc kwiatów.
Uwielbiam gdy jesteś
tak bardzo promienną.
Spojrzeniem uroczym
serce uratuj.
Oskar Wizard
(fot. z Google)
chciałbym uciec
z tobą
do rajów szczęśliwych
gdzie drzewa
szepczą wiersze
a ich owoce
mają smak miłości
ptaki przynoszą
błękit nieba
którym ścielą
posłania
na stumilowych łąkach
ukwieconych
wszystkimi barwami tęczy
a każdy dzień
zna sekret
szczęścia
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Noc zaczyna mnie prześladować
Próbuje uciec, chcę się schować
Więc zamykam oczy na łóżku
Łzy spływają po łańcuszku, puk puk
Kto tam? Chyba się cofam, po ziemi się miotam
Stukanie do głowy, urazy urządzają łowy
Płacz odejmuje mowy, zbędne są mi te sowy
Co mądre prawią morały, zawsze pomoc sprawiały
Otuchy dawały, kazały być wytrwały, puk puk
Wciąż pukanie słyszę, ledwo dyszę
Chcę tylko cisze, a widzę przeszłości kliszę
Psychiczne nisze, w próżni wiszę
Noc atakuje, jestem sam na sam
Umysł panikuje, tyle na nim ran
Obrazy maluje, moje myśli złam
Noc rujnuje, nie chcę być sam na sam...
Noc mnie goni, śledzi, coś do głowy bredzi
Stawiam się tej rzezi, uraz w głowie świeży
Taka cena prawdy - świadomość tej larwy
Boli, niby Bóg pomoże, niby to ukoi, zmaże,
Z mojej dłoni wspomnienie o zbrodni i broni
Prześwietlenie mojej zbroi, aby dostać oświadczenie
Że nie żyje w niej słabe brzemie
To po prostu wiara, miłości miara, przez życie wyśmiana
Ciągłe zadręczenie, widzę Boga - fata morgana
Ciągła ściana, psychiczne zaprzepaszczenie
Smutek i rana - Ona to Zbrodnia, ja jestem Kara
Masz chłopcze temperament, gdy popadasz w lament
Sam na sam ze sobą, zrzucony miłości kamień
Tyś jest kłodą, do rozpoczęcia wolności, poczucia radości zdolności
Boże, w głaz zamień serce, amen
wybacz mi
że tak często
wracam
do wspomnień
rozgrzebuję wydarzenia
sprzed lat
sięgam po słowa
które zalegają
na półkach
pamięci
oglądam pożółkłe
jak jesienne liście
fotografie
i zerkam z przerażeniem
w lustrzane odbicie
które aż boli
myślami obejmuję czule
minioną bezpowrotnie
chwilę zgubną
choć dobrze wiem
że przeszłością
żyć nie można
lecz bez niej
żyć jest mi trudno
Autor: Don Adalberto
jak to dobrze że jesteś
że rano wstajesz uśmiechnięta
na balkonie podlewasz kwiaty
choć sama jesteś kwiatem
w kuchni smażysz naleśniki
i jeszcze jesteś piękniejsza
kawa z tobą tak smakuje
jak stuletni miłosny nektar
po pracy wykwintny obiad
i rozmowy o wszystkim
dopełnienie takich samych
i całkiem rozbieżnych myśli
wolnych poglądów i sądów
zapewniam że to też miłość
z tobą nie nudzę się nigdy
wieczorem w tańcach
wirują nam gwiazdy
które z nieba przeniosły
się do naszych oczu
kielichy wina przy świecach
przechylamy za miłość
jemy winogrona idylli
w radości zanurzeni
na malinowej pościeli
ciała przy sobie mamy
gładzę twoje włosy
wiatrem ciszy rozwiane
z ust pocałunki rzucamy
w przestrzeń ciał różanych
serce moje w twoim
twoje serce w moim
razem nicią szczęścia
na zawsze połączone
cóż nam więcej potrzeba
ponad taką rozkosz
Kazimierz Surzyn
w cudowności Morskiego Oka
pięknie na kolana uklęknąłem
nieśmiałym głosem zapytałem
czy wyjdziesz za mnie kochanie
urocze TAK - do dziś pamiętam
obsypałem Cię milionem kwiatów
zerwanych ze świata ogrodów
nasze oczy szczęściem płoną
usta w uśmiechu urzekają
ciała kołysze taniec czułości
serca śpiewają psalm miłości
jesteśmy w siódmym niebie
nie odrywamy wzroku od siebie
powtarzamy ciągle kocham
zespoleni w pocałunkach
wtuleni w siebie zakochani
miłość ze cnót najważniejsza
z niej wszystko się narodziło
całe piękno z nas wypłynęło
bo jest miłością niezniszczalną
Kazimierz Surzyn
zatańcz ze mną
niech gwiazdy zawirują
będziesz tańca królewną
ramiona talię poczują
w melodii się zatracimy
spojrzenia uroku dodadzą
mocno się przytulimy
ta noc będzie naszą
wzlecimy nad chmury tańcem
świat będzie nas cicho podziwiał
aż przyjdzie poranek ze słońcem
nie będzie nam jednak przerywał
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Jesteś połową moich myśli
połową uśmiechu mojego
zjedzonym do połowy jabłkiem
kapiącym sokiem uczuć
na wpół ubrany w ciebie
częściami dwoma dzielony poranek
twoja dłoń co głaszcząca skronie
jest dłonią moją , wiatr odsłania
twe czoło bez gniewu zmarszczek
ja zmarszczek mam sporo
połowa życia z sobą
jesteś blaskiem wpadającym
do kawy porannej
a ja w łyżeczce cukru
na pół dzielę się z tobą
połowa kota ogrzewa stopy twoje
a druga połowa leży
na moich ramionach
radość na pół dzielona
miłość do połowy lecz
kochać trzeba całość
pół to przyjaźń niestety
i żadne jest to szczęście
kiedy na pół podzielone
nasze wspólne zdjęcie
https://www.youtube.com/watch?v=WeFsMq1hznY
może gdzieś tam
w czerni kosmosu
wśród czerwonych olbrzymów
i białych karłów
meteorytów i komet
na niewielkiej planecie
o nazwie trudnej do wymówienia
przytuleni do siebie
zakochani
patrzą w niebo
w kierunku Słońca
i szepczą
,,Nasza szczęśliwa gwiazda"
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Wierzyłem w tęsknot
wieczne panowanie.
Myślałem, że smutku
najwięcej na świecie.
Byłem przekonany,
że tylko w poezji
kochanie.
Z pór roku
dominowała
w sercu
jesień.
Były to tylko
moje wierzenia.
Ktoś mi zaszczepił
swoje zwątpienia.
Błądziłem szukając
ich potwierdzenia.
Wszystko zmieniła
chwila
przebudzenia.
Teraz zachwycam się
każdą chwilą.
Uczuciem się dzielę,
choć nie zawsze
powraca.
Wiosna stała się
porą
najmilszą.
Co było,
niech przepadnie
i nigdy
nie wraca.
Oskar Wizard
Wiesz za czym tęsknię?
Za leśnym strumieniem.
Łąką, gdzie kwiaty piękne.
Twoim westchnieniem.
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Wiersz jest jak muzyka
płynąca z serca wnętrza
ballady muskają struny
smyczki na uczuć wezwanie
trąbki jak bębny burzy
i gitarowe ostre granie
Płynie ta muza z wolna
nieraz potokiem rwąca
szumiący ciężko w uszach
kropla cicho kapiąca
leci w bezkresy świata
gdzie nikogo nie było
do mgły co otchłań zasłania
w ciepłym promieniu jest miło
zanurzyć swoje wnętrze
wygrzać wiekowe gnaty
by tam wejść zbędny bilet
nie musisz być bogaty
otwórz się na te granie
bywa że struna pęknie
akord zabrzmi fałszywy
od muzy płynącej z serca
każdemu serce mięknie
oszukasz samego siebie ?
wrażliwość jest w nas wpisana
z góry spływa rozbłyskiem
iskra słowa wysłana
ty co drapiesz się w czoło
czytając te bazgroły
ze mną nie zawsze wesoło
ale dobrze że jesteś
kiedy zakończył
ziemskie pielgrzymowanie
Sługa Sług Chrystusowych
Jan Paweł II Wielki
cały świat
od Wschodu do Zachodu
od Północy do Południa
zatrzymał się w miejscu
jakby dotykiem piorunu rażony
a strugi łez otwierały
twarde skorupy sumień
płakały też żałobne dzwony
na wszystkich kontynentach
lecz najgłośniej płakał
Dzwon Zygmunta na Wawelu
płakał i śpiewał
dziękczynne Magnificat
bo nigdy dotąd
nie powstał Syn
tak wielki w Narodzie
i nigdy już więcej
nie powstanie
Autor: Don Adalberto
(dedykuję Madzieńce)
Całuśne masz wargi
i nosek uroczy...
Głębokie spojrzenie,
niesamowite oczy.
Chciałbym wśród włosów
kłaść swoje pocałunki.
Poznać też pragnę
smak Twojej szminki.
Marzę o wędrówce
wzdłuż wzdłuż szyi
i pleców.
Biust jest dla moich zmysłów
wspaniałą podnietą.
Chcę przytulić biodra,
zachłysnąć się udami!
W ekstazie wznieść się
i szybować między
gwiazdami.
Oskar Wizard
Uwielbiam,
gdy wzruszasz mnie
swoimi wątpliwościami.
Gdy czuję,
że jestem ważny
właśnie dla ciebie.
Gdy gaszę zwątpienie
przytuleniem
i czułościami.
Pragnę być blisko,
gdyż jesteś
natchnieniem.
Wczoraj jeszcze byłem
tak bardzo samotny...
Nawet wtedy,
gdy dookoła
kwitł tłum
miłych ludzi.
Bo właśnie ciebie
jestem sercem głodny!
Proszę,
nie próbuj
moich starań
studzić...
Największa to radość,
gdy się spotykamy.
Słońce jakby mocniej
ozłaca świat
dookoła.
Jak cudownie,
że siebie mamy...
Jestem twój,
a ty jesteś
moja.
Oskar Wizard
Widzę smutek w twoich oczach.
Chmurne czoło, ust ściśnięcie...
Śni mi się to już po nocach.
Gdzie podziało się twe szczęście?
Nie chcesz, nie mów o przyczynach...
W końcu nie znasz mnie zbyt długo.
Chcę aby śmiała się dziewczyna!
Pragnę być uśmiechu sługą.
Może kiedyś mi opowiesz...
Kto lub co radość odbiera.
Coś lepszego możesz zrobić...
Zacznij śmiać się już od teraz.
Ja tajemnic znam tysiące.
Nie chcesz, nie wyjawiaj swojej szybko.
Usta miej wciąż tak milczące...
Lecz uśmiechnij się żabko! Rybko!
;)
Oskar Wizard